تاب آوری سازمانها به چه معناست؟

مهارت تاب آوری مخزن ذهنی قدرتی است که افراد می توانند در مواقع ضروری از آن استفاده کنند تا بدون از هم گسیختگی ناملایمات را تحمل نمایند.

تاب آوری سازمانها به چه معناست؟

تاب آوری سازمانها، مفهوم جالبی است که در ادامه قصد داریم اطلاعات مفیدی را در رابطه با آن در اختیار شما عزیزان قرار دهیم.

تاب آوری سازمانها به معنای “توانایی یک سازمان در پیش بینی، آماده سازی، پاسخگویی و سازگاری با تغییرات تدریجی و اتفاقات ناگهانی به منظور بقا و پیشرفت” است. این مفهوم بر تاثیر انعطاف پذیری در رهبری تمرکز دارد تا یک سازمان بتواند خود را برای مقابله با تغییرات در همه سطوح کسب و کار آماده سازد.

یک سازمان تاب آور، قادر است با هر بحران یا مشکلی که بر سر راهش پیش آید، برخورد کند. این ویژگی به مراتب مهم تر از سایر ویژگیهای سازمانی است. اگر کسب و کار شما نتواند تحت فشار و تغییر رشد کند، این بدان معناست که سازمان شما در مواجهه با شرایط سخت به احتمال زیاد شکست خواهد خورد.تاب آوری سازمانها  تاب آوری سازمانها

_{اهمیت تاب آوری سازمانها جهت دستیابی به موفقیت}

اهمیت تاب آوری سازمانها جهت دستیابی به موفقیت از جمله موضوعاتی است که نباید به طور سرسری از آن رد شد. سازمان های انعطاف پذیر نه تنها با هرگونه چالش یا تغییر به عقب برنمی گردند، بلکه با سرعت بیشتری به جلو پیش می روند. 

این سازمان ها، هرگونه چالش را به فرصت تبدیل کرده تا بتوانند به رشد و پیشرفت پایدار دست یابند. به هنگام وقوع هر نوع چالشی، رهبران سازمان ها وضعیت را به سرعت بررسی کرده و شرایط را برای تیم خود به خوبی تعریف می کنند. سازمان های انعطاف پذیر تا زمانی که به اهداف خود برای تحقق آنچه که مدنظرشان است، دست پیدا نکنند از تلاش روی گردان نمی شوند.

_{مهمترین ویژگی های سازمان تاب آور}

یک سازمان تاب آوری چه ویژگی هایی دارد؟ شاید این سوال برای شما جالب باشد که بدانید چه ویژگی هایی باعث تاب آوری یک کسب و کار می شوند. یک سازمان تاب آور برخی از ویژگی های زیر را داراست:

• سازمان های تاب آور از محیط خارجی خود و تغییراتی که در آن رخ می دهد، آگاهی کامل دارند. آنها از روند ها، تهدیدها و فرصت های محیطی مطلع هستند. این آگاهی به آنها کمک می کند تا برنامه ریزی مناسبی را برای مقابله با تغییرات انجام دهند.
• سازمان های تاب آور از قابلیت انعطاف پذیری در برابر عوامل متغیر خارجی برخوردار هستند. آنها قادرند سریعا به تغییرات و تحولات واکنش نشان داده و ساختارها، فرایندها و استراتژی های خود را متناسب با شرایط به روزرسانی کنند.
• سازمان های تاب آور از قدرت برنامه ریزی برای مدیریت بحران ها و رویدادهای ناگوار برخوردار هستند. این سازمان ها از تجربه های قبلی به عنوان یک منبع یادگیری استفاده می کنند و از توانایی پاسخگویی سریع و کارآمد به شرایط متغیر خارجی برخوردار هستند.
• رهبران در این نوع سازمان ها، نقش مهمی را ایفا می کنند. آنها باید از توانایی های رهبری از جمله ارتباطات موثر و تصمیم گیری استراتژیک برخوردار باشند تا بتوانند سازمان را در مقابل تغییرات و مشکلات مدیریت کنند.
• فرهنگ سازمان قوی از جمله مهمترین ویژگی هایی است که در رابطه با این نوع سازمان ها وجود دارد. سازمان های تاب آور از فرصت ها به بهترین نحو ممکن استفاده کرده و به اشتراک گذاری دانش و تجربیات با اعضای خود تاکید می کنند.

تاب آوری سازمانها؛ چگونه یک سازمان تاب آور ایجاد کنیم؟

چگونه یک سازمان تاب آوری ایجاد کنیم؟ در رابطه با پاسخگویی به این سوال باید یک سری موارد را در نظر گرفت. در ابتدا، باید محیط خارجی و داخلی سازمان را به طور جامع تحلیل کرده و مورد بررسی قرار دهید. بررسی تهدیدها، فرصت ها، نقاط قوت و ضعف سازمان و شناخت دقیق فاکتورهایی که می توانند سازمان را تحت فشار قرار دهند، اولین قدم است.

بر اساس تحلیل محیطی، باید استراتژی ها و برنامه های ویژه جهت تاب آوری سازمانها را تدوین کرد. این مورد شامل شناسایی و مدیریت ریسک، برنامه ریزی بحران، آمادگی و تطبیق با شرایط متغیر بیرونی است.

ایجاد یک فرهنگ سازمانی که بر انعطاف پذیری، همکاری، یادگیری و اشتراک گذاری دانش تمرکز دارد، بسیار مهم است. رهبران این سازمان ها باید فرهنگی را ترویج کنند که کارکنان تمایل زیادی جهت جستجوی فرصت ها، پذیرش فشارها و بهبود مداوم از خود نشان دهند.

آموزش کارکنان در رابطه با مهارت های مورد نیاز برای تاب آوری سازمان بسیار حائز اهمیت می باشد. در این باره باید برنامه های آموزشی و توسعه مناسب به منظور تقویت توانمندی های سازمانی در زمینه مدیریت بحران و رهبری تاب آور تدوین نمود.

برقراری ارتباط و همکاری با سایر سازمان ها از جمله سازمان های دولتی، سازمان های غیرانتفاعی و سازمان های خصوصی به منظور اشتراک گذاری دانش، تجربیات و منابع در حوزه تاب آوری بسیار حائز اهمیت می باشد. لازم به ذکر است که ایجاد یک سازمان تاب آور نیازمند پشتکار، تعهد و هماهنگی بین اعضای سازمان است. این فرآیند، زمان بر بوده و نتایج آن در دراز مدت حاصل می شود.

تاب آوری سازمانهای فناوری اطلاعات

تاب آوری توانایی سرور، شبکه، سیستم ذخیره سازی یا کل مرکز داده جهت بازیابی سریع و ادامه کار، حتی زمانی که کمبود تجهیزات، قطع برق یا اختلالاتی دیگر وجود داشته باشد، می باشد.

تاب آوری مرکز داده، بخشی برنامه ریزی شده از معماری یک مرکز است و معمولا با یک طرح بازیابی فاجعه و سایر ملاحظات DR مرکز داده، مانند حفاظت از داده ها، مرتبط است. صفت ارتجاعی به معنای داشتن توانایی برگشتن است.

تاب آوری مرکز داده اغلب از طریق استفاده از اجزا، سیستم ها و امکانات اضافی حاصل می شود. هنگامی که یک عنصر از کار می افتد یا دچار اختلال می شود، عنصر اضافی به طور یکپارچه کنترل می شود و به ارائه خدمات محاسباتی به پایگاه کاربر ادامه می دهد.

تداوم کسب و کار (BC)، واکنش به حادثه و واکنش اضطراری همگی در تاب آوری کلی سازمان نقش دارند.

هدف تاب آوری به حداقل رساندن زمان از کار افتادگی است.

در حالت ایده آل، کاربران یک سیستم تاب آور هرگز نمی دانند که یک اختلال رخ داده است.

_{تاب آوری سازمانی و عملیاتی}

_{نمودار عوامل دخیل در تاب آوری سازمانی و عملیاتی}

۱- تداوم کسب و کار، ۲- واکنش به حوادث و ۳- مدیریت اضطراری، همگی به تاب آوری سازمانی و عملیاتی کمک می کنند.

نمونه هایی از تاب آوری مرکز داده

_{تاب آوری سیستم های فناوری اطلاعات}

در زیر به چند روش گنجانده شدن تاب آوری داده در مراکز داده آورده شده است.

افزونگی سرور: اگر منبع تغذیه سرور از کار بیافتد، سرور نیز از کار می افتد. این بدان معناست که تا زمانی که سرور تعمیر و راه اندازی مجدد نشود یا بارهای اضافی روی سرور مناسب دیگری راه اندازی مجدد بشود، همه بارهای اضافی روی آن سرور در دسترس نخواهند بود.

سرورها اغلب دارای یک منبع تغذیه اضافی و بدون وقفه (UPS) هستند. اگر اینطور باشد، منبع تغذیه پشتیبان، به طور خودکار در هنگام از کار افتادن منبع تغذیه روشن می شود و تا زمانی که یک تکنسین بتواند منبع تغذیه خراب را جایگزین نماید، سرور را روشن نگه می دارد.

تکنیک هایی مانند خوشه بندی سرور، از بار کاری اضافی در چندین سرور فیزیکی پشتیبانی می کنند.

هنگامی که یک سرور در خوشه از کار می افتد، گره دیگری با بارهای کاری اضافی اش را بر عهده می گیرد.

_{افزونگی مرکز داده}

همین مفهوم افزونگی، در سطح مرکز داده نیز صادق است.

به عنوان مثال، یک سازمان ممکن است مرکز داده خود را با دو فید ابزار مجزا از ارائه دهندگان ابزارهای مختلف تغذیه کند تا زمانی که اولین ارائه دهنده از کار بیافتد، یک ارائه دهنده پشتیبان در دسترس باشد.

_{خدمات حیاتی}

تکنیک های افزونگی به کار گرفته شده در یک مرکز داده می تواند با اهمیت بار کاری مربوطه متفاوت باشد و این افزونگی یک عامل کلیدی در طرح تاب آوری است.

سازمان هایی با حجم کاری محاسباتی حیاتی یا برنامه های کاربردی در دسترس بالا، از تکنیک های تاب آورتر در سطوح بیشتری در مرکز داده خود استفاده می کنند، زیرا هزینه حفظ نکردن سرویس های محاسباتی حیاتی، معمولا در طول یک پروسه قطع سرویس طولانی مدت بالاتر خواهد بود.

به عنوان مثال، خدمات مهم تجاری، مانند پردازش تراکنش آنلاین یا سیستم های پایگاه داده، ممکن است با تاب آوری جامع مرکز داده، از جمله خوشه بندی، عکس های فوری و افزونگی خارج از سایت طراحی شوند.

بارهای کاری غیرضروری که می توانند سطحی از اختلال را تحمل کنند، ممکن است تاب آوری کمی داشته باشند یا به سادگی آفلاین بمانند، البته تا زمانی که بتوانند بازیابی شوند.

_{تاب آوری در مقابل افزونگی}

ساده ترین راه برای تمایز بین اصطلاحات تاب آوری و افزونگی، درک این نکته است که برای دستیابی به تاب آوری، ابتدا باید افزونگی داشته باشیم. با این حال، در حالی که با افزودن مولفه هایی که از مولفه های مرکز داده اولیه پشتیبان می گیرند، به راحتی می توان به افزونگی دست یافت، اما این به معنای تاب آوری مرکز داده نیست.

مدیران مرکز داده می توانند به یکی از دو روش زیر تعیین کنند که آیا یک مرکز داده تاب آور است یا خیر:

۱- آنها می توانند برق مرکز داده را قطع کنند و ببینند چه اتفاقی می افتد. اکثر CIOها و مدیران آنها این آزمایش را انجام نمی دهند، حتی با منابع اضافی. خطر بسیار زیاد است، به خصوص در طول تولید روزانه.

۲- آنها می توانند در طول یک پروسه تعطیلات آخر هفته یا تعطیلات عمومی، زمانی که عملیات کندتر و بحرانی تر است، برخی از سطوح خاموشی را راه اندازی کنند.

نتایج این رویکرد، بینشی را در مورد توانایی یک سازمان، جهت بازگرداندن پس از یک اختلال عمده در زیرساخت فناوری اطلاعات ارائه می دهد. همچنین مناطقی را شناسایی می کند که منابع اضافی جهت افزایش قابلیت بازیابی سیستم های حیاتی مورد نیاز است.

فروشندگان صنعت مرکز داده، مشاوران و گروه های تحقیقاتی خدمات ارزیابی نگرشی را ارائه می دهند تا به مدیران کسب و کارها کمک کنند تا نیاز به مراکز داده تاب آورتر را درک کنند.

چرا تاب آوری برای رهبران سازمانها ضروری است؟

تاب آوری به دلیل نرخ تصاعدی تغییر در محیط، به یک کلمه کلیدی در رهبری تبدیل شده است، که در آن از رهبران انتظار می رود نه تنها عملکرد خوبی داشته باشند، بلکه این کار را عالی انجام دهند.

علیرغم این واقعیت که تمامی اطلاعات قابل تصور در دستان ما هستند، ما همچنان به عنوان یک جامعه به انتخاب های بدمان ادامه می دهیم – در مورد سلامتی خود، نحوه برقراری ارتباط و ایجاد روابط.

تفاوت زیادی بین دانستن چیزی و استفاده واقعی از آن برای انجام کارهای خوب وجود دارد.

_{نظر من در مورد برنامه های به اصطلاح تاب آوری شرکت ها چیست؟}

آنها یک ایده عالی هستند و سعی می کنند کمک کنند، اما یک نقطه ضعف بزرگ دارند «آنها سعی می کنند یک راه حل سریع برای مسائلی که معمولا عمیق هستند ارائه دهند»

یوگا در زمان ناهار یک برنامه تاب آوری نیست! کلمه «تاب آوری» مترادف با «مقابله» است، که به افراد کمک نمی کند کیفیت زندگی، تعادل و تعامل خود را بهبود بخشند.

_{چرا تاب آوری در محیط کار اینقدر مهم است؟}

محیط های کاری که در آن تاب آوری وجود ندارد معمولا سمی هستند که با شایعات، بی احترامی، ناآرامی، نارضایتی و عدم ارتباط بین عناصر و افراد مشخص می شود.

در محیط هایی مانند این، افراد تمایل دارند انگیزه خود را از دست بدهند و بی مولد شوند، زیرا احساس می کنند سهمشان اهمیتی ندارد.

شرکت ها معمولا با ایجاد برنامه های کوتاه مدت برای مقابله با مشکلات اشتباه می کنند، و این محدودیت های زمانی آنهاست که آنها را کمتر اثربخشی می کند. یادگیری زمانی موثرتر است که در بازه های زمانی طولانی تری انجام شود، با تکرار زیاد که پایداری آموزشی را تضمین می کند. روش های نوآورانه یادگیری نیز برای این منظور بسیار مهم است.

رهبران و مدیران یک سازمان باید خود را در دسترس کارمندان و همتایان خود قرار دهند. با این حال، گفتن اینکه شما در دسترس هستید، کافی نیست. شما باید آشکارا با مردم ارتباط برقرار کنید و واقعا به آنچه می گویند علاقه مند باشید. اگر به نظرشان برسد که شما اینطور نیستید، بازخورد دادن به شما را متوقف خواهند کرد.

شنونده ای فعال باشید، مشارکت را در محل کار ترویج دهید و سوالات درست را بپرسید. حداقل هفته ای یکبار به صورت غیر رسمی با تیم خود درگیر شوید. از آنها بپرسید که روی چه چیزی کار می کنند، چه چیزی را چالش برانگیز می دانند، انتظار دارند با چه موانعی در آینده مواجه شوند. از آنها بپرسید که چگونه می توانید به بهترین شکل از آنها حمایت کنید.

علاوه بر این، برنامه های تاب آوری برای موفقیت لازم نیست توسط یک متخصص بهداشت روانی یا دانشگاهی تنظیم شوند.

 بیشترین سهم از موفقیت من در کسب و کار، متعلق به تجربه زندگی خودم و نحوه برخوردم با آنهاست. برنامه هایی که رشدشان ناشی از تجارب زندگی است، می توانند ملموس و عملی باشند، و اغلب هم هستند، در حالی که برنامه های مبتنی بر دانش و تحصیلات آکادمیک بیش از حد بر تئوری متمرکز هستند و اجرای آن در عمل دشوار است.

وقتی با رهبران کار می کنم، از آنها می پرسم الان کجا هستند، کجا می خواهند باشند و با چه موانعی روبرو هستند. سپس در مورد چگونگی بهبود فرآیند دستیابی به اهداف آنها بحث می کنیم. اکثریت قریب به اتفاق مراجعین من مشکلاتی ناشی از مدیریت ناکافی زمان و احساس غرق شدگی و همچنین مسئولیت پذیری دارند.

تاب آوری را می توان توسعه داد. این چیزی نیست که یا با آن متولد شده باشید یا نیستید، یا دارید یا ندارید.

یک فرآیند بسیار ساده وجود دارد که باید در صورت بروز مشکل از آن پیروی کنید، و این همان است:

اول از همه، وقوع یک رویداد را به عنوان “چیزی که اشتباه پیش رفت” ندانید. این به سادگی چیزی غیرمنتظره است که به نوبه خود فرصتی برای سپاسگزاری است. بگویید «متشکرم» و احساس بدی نسبت به آن نداشته باشید.
گام دوم این است که همیشه در موارد غیر منتظره به دنبال درس بگردید. این چیز بدی نیست، فرصتی است برای تغییر اوضاع برای بهتر شدن. آن را به عنوان شکست، بلکه بازخورد تلقی نکنید.
در نهایت، همیشه سعی کنید موارد تجارب مختلف را با دیگران به اشتراک بگذارید. به اشتراک گذاشتن موارد مختلف با مردم، راه خوبی برای آغاز دیدن واقعی آنها از زوایای دیگری است.

همیشه از خود بپرسید بهترین اتفاقی که امروز برای شما افتاده چه بوده است؟ این یک راه عالی برای یادگیری جستجوی موارد مثبت در زندگی است.

استیسی کوپاس، نویسنده کتاب «چگونه تاب آور باشیم»، مدیر عامل آکادمی تاب آوری و سخنران و تسهیل گر اصلی استرالیا در تبدیل بدبختی به دارایی است. او با سازمان های بزرگی مانند Telstra ،CSIRO و SACA کار کرده است و به رهبران آنها کمک می کند تا در زمان های چالش برانگیز بهترین باشند. استیسی همچنین در رسانه های ملی از جمله ABC، Financial Review و The Australian به دلیل بینش هایش در مورد تاب آوری در محیط کار برجسته شده است.

تاثیرات تاب آوری

حمایت اجتماعی یکی دیگر از متغیرهای حیاتی است که به تاب آوری کمک می کند. افراد توانمند ذهنی تمایل دارند از حمایت خانواده و دوستان برای تقویت آنها در مواقع ناملایمات و مشکلات کمک کنند.

ویژگی های افراد تاب آور

• ارتباط دهنده خوبی بودن
• داشتن یک منبع کنترل درونی
• داشتن هوش هیجانی بالا و مدیریت موثر هیجانات
• داشتن دیدگاه های مثبت نسبت به خود و توانایی هایشان
• داشتن ظرفیت برنامه ریزی واقعی و پایبندی به آنها
• خود را به عنوان یک مبارز به جای قربانی شرایط می بینند

_{تاثیر تاب آوری}

تاب آوری چیزی است که به افراد قدرت روانی می دهد تا با استرس و سختی کنار بیایند.

مهارت تاب آوری مخزن ذهنی قدرتی است که افراد می توانند در مواقع ضروری از آن استفاده کنند تا بدون از هم گسیختگی ناملایمات را تحمل نمایند.

روانشناسان بر این باورند که: افراد تاب آور بهتر می توانند از پس سختی ها برآیند و پس از مبارزه زندگی خود را بازسازی کنند.

مواجهه با تغییر یا از دست دادن، بخشی اجتناب ناپذیر از زندگی است. در برخی موارد، همه افراد درجات مختلفی از شکست را تجربه می کنند.

برخی از این چالش ها ممکن است نسبتا جزئی باشند (عدم ورود به کلاس یا رد شدن برای ارتقاء در محل کار)، در حالی که برخی دیگر در مقیاس بسیار بزرگتر فاجعه آمیز هستند (طوفان ها و حملات تروریستی).

_{افراد فاقد تاب آوری}

کسانی که تاب آوری ندارند ممکن است تحت تاثیر چنین تجربیاتی قرار بگیرند. آنها ممکن است روی مشکلات تمرکز کنند و از مکانیسم های مقابله ای غیرمفید برای مقابله با آنها استفاده کنند.

ناامیدی یا شکست ممکن است آنها را به سمت رفتارهای ناسالم، مخرب یا حتی خطرناک سوق دهد. این افراد دیرتر از پس ناکامی ها بهبود می یابند و در نتیجه ممکن است پریشانی روانی بیشتری را تجربه کنند.

نحوه برخورد افراد با این مشکلات نه تنها در عواقب فوری بلکه در پیامدهای روانی بلندمدت نیز نقش بسزایی دارد.

تاب آوری استرس و مشکلات زندگی را از بین نمی برد

بهبودی از مصیبت: اساس اتصال عملکردی تاب آوری روانی. نوروسیکولوژی.

افرادی که این ویژگی را دارند، زندگی را با لنزهای رز رنگ نمی بینند. آنها می دانند که شکست ها اتفاق می افتد و گاهی اوقات زندگی سخت و دردناک است.

آنها هنوز هم احساسات منفی ناشی از یک تراژدی را تجربه می کنند، اما دیدگاه ذهنی شان به آنها اجازه می دهد تا از طریق این احساسات کار کنند و بهبود یابند.

تاب آوری به افراد این قدرت را می دهد تا با مشکلات پیش رو مقابله کنند، بر ناملایمات غلبه کنند و زندگی خود را ادامه دهند.

در پی آسیب هایی با مقیاس بزرگ همچون حملات تروریستی، بلایای طبیعی، و همه گیری COVID-19، بسیاری از افراد رفتارهایی را نشان دادند که نشان دهنده تاب آوری است و در نتیجه علائم افسردگی کمتری را تجربه کردند.

حتی در مواجهه با حوادثی که کاملا غیرقابل تصور به نظر می رسند، تاب آوری به مردم اجازه می دهد تا نه تنها برای زنده ماندن، بلکه برای شکوفایی، قدرت را به کار گیرند.

_{چگونه تاب آور شویم}

خوشبختانه، تاب آوری چیزی است که افراد می توانند در خود بسازند. والدین همچنین می توانند به کودکان خود کمک کنند تا تاب آور شوند.

• مراحل مشخصی وجود دارد که می تواند به تاب آوری بیشتر منجر شود.
• افکار منفی را دوباره قالب بندی کنید

افراد تاب آور می توانند موقعیت های منفی را واقع بینانه ببینند، اما به گونه ای که بر سرزنش یا تفکر در مورد چیزهایی که قابل تغییر نیستند تمرکز نکنند.

به جای اینکه ناملایمات را غیرقابل غلبه در نظر بگیرید، افکار را مجددا تنظیم کنید تا به دنبال راه های کوچک برای مقابله با مشکل و ایجاد تغییراتی باشید که به شما کمک کند.

تمرکز بر کارهای مثبتی که می توانید انجام دهید، راهی عالی برای رهایی از ذهنیت منفی است.

این رویکرد همچنین می تواند برای کمک به کودکان استفاده شود تا یاد بگیرند که چگونه بهتر با چالش ها کنار بیایند.

کودکان را تشویق کنید تا در مورد چالش ها به روش های مثبت تر و امیدوارکننده تر فکر کنند. به این ترتیب، به جای گیر افتادن در حلقه ای از احساسات منفی، کودک می تواند یاد بگیرد که این رویدادها را فرصتی برای به چالش کشیدن خود و توسعه مهارت های جدید ببیند.