کار درمانی در فعالیت های روزمره زندگی افراد با ام اس

بر طبق رویکرد ICF ، ام اس باعث بروز مشکلاتی در زمینه ساختارها و کارکردهای بدن و سطح مشارکت و فعالیت های روزمره زندگی می شود که متاسفانه بسیاری از اوقات، تمرکز بیش از حد بر درمان های پزشکی، رسیدگی به آنها را تحت تاثیر قرار می دهد. کاردرمانی اختلالات حرکتی و روانشناختی پس از بروز عارضه، حائز اهمیت بوده و کاردرمانگر بعنوان عضوی از تیم توانبخشی از ابزار ارزیابی خاص و مداخلاتی از جمله بازآموزی حرکتی ( motor relearning )، مشاوره وآموزش و فن آوری کمکی ( assistive technology ) بهره می گیرد. بهبود روند فعالیت های روزمره زندگی نیازمند همکاری بین رشته ای مستمر کاردرمانگر با دیگر اعضای تیم می باشد. ام اس به چهار حالت دیده می شود که نوع عود و بهبود آن شایعترین شکل می باشد. کاردرمانگران به منظور اندازه گیری عملکرد کاری روزمره مبتلایان از شاخص بارتل (Barthel Index)،و سنجش استقلال کارکردی ( FIM ) برای فعالیت های پایه روزمره زندگی ( BADL )، و از مقیاس فعالیت های ابزاری روزمره زندگی ( IADL Scale ) و مقیاس خستگی ( Fatigue Scale ) جهت ارزیابی فعالیت های ابزاری روزمره زندگی، استفاده می کنند. مشاهده عملکرد روزمره به درمانگر در شناسایی اجزای کارکردی مختل و توانمندی های باقی مانده مبتلایان کمک می نماید که در برگیرنده انطباق پوسچرال (postural adaptation) ، کارکرد اندام فوقانی و ارزیابی حسی- حرکتی می باشد. اهداف کاردرمانی در زمینه فعالیت های روزمره زندگی این افراد عبارتند از: 1) افزایش قابلیت انجام فعالیت های پایه و ابزاری روزمره با حداکثر استقلال ممکن 2) ارتقاء کنترل پوسچرال جهت انجام فعالیت های نیازمند تعادل. 3) افزایش توانایی شخص در کاربرد راهکارهای جبرانی برای انجام فعالیت های روزمره 4) بکارگیری تکنیک های مدیریت اندام های مبتلا به منظور پیشگیری از خستگی، اسپاسم، درد و دیگر محدودیت های حرکتی. 5) افزایش توانایی طرح ریزی حرکتی جهت یادگیری روش های جدید انجام فعالیت های روزمره. 6) کاربرد اندام های درگیر تا حد امکان در فعالیت های روزمره و پیشگیری از نادیده گرفتن آنها. در توانبخشی افراد مبتلا به ام اس، پیگیری روند فعالیت های روزمره پایه و ابزاری بسیار حائز اهمیت بوده و در گستره مداخلات کاردرمانی جای می گیرد. سودمندی مداخلات کاردرمانی در بهبود فعالیت های روزمره مبتلایان در مطالعات مختلف حاکی از توجه بیش از پیش به این مقوله می باشد.