راهکارهای طراحی خردمنظرهای آپارتمانی به منظور ارتقا کیفیت زندگی و سطح سلامت آپارتمان نشین ها

امروزه هر انسان شهرنشین بخش عمده ای از طول شبانه روز را در آپارتمان ها سپری می کند. در نتیجه فضاهای آپارتمانی تاثیر به سزایی بر سلامت و کیفیت زندگی ساکنان خود دارند. این مقاله در نظر دارد تا با ارتقا کیفیت فضاهای باز و نیمه باز آپارتمان ها که با عنوان خردمنظر نام گذاری شده است، سطح سلامت و کیفیت زندگی آپارتمان نشین ها را ارتقا دهد. تحلیل پیشینه نظری موضوع نشان داده است که این فضاها در خانه های گذشته از تنوع فضایی و سطح سلامت بالایی برخوردار بوده اند، اما خردمنظرهای آپارتمان های امروزی آن ویژگی های قبلی را از دست داده اند و در برخی موارد کاملا از بین رفته اند. از این رو می بایست سلامتی و کیفیت را به این فضاها بازگرداند. این مقاله به روش تحلیلی-توصیفی و بر پایه مرور منابع کتابخانه ای در زمینه تاریخچه خانه های ایرانی و مبحث سلامت و کیفیت نگارش شده است. از این رو با توجه به تعریف سلامتی، کیفیت زندگی و بررسی خردمنظرها در خانه های سنتی و امروزی، عوامل موثر بر سلامت بخشی و کیفیت خردمنظر آپارتمان ها به دو گروه عوامل روحی- روانی و عوامل جسمانی دسته بندی شدند. عوامل روحی- روانی خود به دو گروه مولفه های ادراکی-معنایی و مولفه های کالبدی-محیطی تقسیم شدند. مولفه های ادراکی-معنایی بر پایه به کارگیری درست دید و منظر، اصوات و رایحه مطلوب می باشند و مولفه های کالبدی-محیطی بر پایه بهره بردن مناسب از نور، گیاه، آب و مصالح در خردمنظرهای آپارتمانی هستند. عوامل جسمانی سلامت بخش نیز طبق هرم مازلو شامل رفع نیازهای اولیه و ارائه راهکارهایی در راستای بهبود آن ها می باشند. بهره مندی از این عوامل می تواند سطح سلامت و کیفیت فضایی خردمنظرها را ارتقا بخشد.