مدیریت دولتی اثربخش در سازمان های ایرانی؛ نظریه پردازی داده بنیاد

یکی از چالشهای جدی در اداره اثربخش سازمانها به ویژه در بخش دولتی، حصول اطمینان از وجود مدیرانی شایسته در بالای هرم سازمانی است. وجود چنین مدیرانی میتواند منابع محدود این بخش را در میان محدودیتهای بیشمار دیگری که سازمانهای دولتی را احاطه کرده است، به شکل مطلوب اداره کند. لذا هدف این پژوهش، کشف کلیدیترین شایستگیهای مورد نیاز برای اداره اثربخش امور در بخش دولتی میباشد. از آنجا که کاوش در دنیای ذهنی و تجارب افراد و استخراج نگرش آنها مستلزم بهره گیری از روش های کیفی پژوهش بوده و از سویی، یکی از بهترین روش های کیفی که با هدف و سوال این مطالعه سازگاری دارد، نظریه دادهبنیاد است، از این روش برای انجام تحقیق بهرهگیری شد. به منظور جمعآوری داده ها نیز از مصاحبه های نیمه ساختاریافته استفاده شد که در نهایت و پس از رسیدن به اشباع نظری، با انجام مصاحبه با 25 نفر از مدیران واجد شرایط، داده های لازم گردآوری و تحلیل شد. مجموعه داده های جمع آوری شده پس از طی فرایند مقایسه مستمر داده ها و کدگذاری های باز، محوری و انتخابی، در قالب 430 کد اولیه، 27 مفهوم، 9 مقوله و سه طبقه، سازماندهی شدند. حاصل نهایی تحلیل داده های گردآوری شده، در قالب یک نظریه داده بنیاد اولیه با عنوان نظریه مدیریت اثربخش در سازمانهای دولتی ایران ارایه شد. این نظریه به دنبال آن است تا مجموعه ویژگیهای شخصیتی، نگرشی، رفتاری، مهارت ها و شایستگیهای یک مدیر دولتی را که می کوشد به گونهای اثربخش در سازمانهای دولتی ایران فعالیت کند، با توجه به شرایط محیطی تبیین کند. بر اساس این نظریه، مدیران دولتی اثربخش به منظور دستیابی به سطح مطلوب اثربخشی، باید دارای مجموعهای از شایستگی های فردی، تعاملی و سازمانی باشند. در واقع؛ این یافته ها بیانگر سیمای مدیریت دولتی اثربخش در سازمانهای ایرانی است که میتواند به عنوان یک شاخص برای مدیران و سازمانهایی که قصد دارند درجه اثربخشی خود و مدیران خود را ارزیابی کنند نیز مورد استفاده قرار گیرد.