بررسی درصد تخلخل در پارچه های حلقوی تاری دو جداره

در این مقاله روابط محاسباتی برای بررسی درصد تخلخل پارچه های حلقوی تاری دو جداره بر اساس ساختمان بافت هر جداره، زاویه نخهای اتصال و ضخامت پارچه مورد مطالعه قرار گرفت. درصد تخلخل بر مبنای مقادیر اسمی و واقعی پارامترها با استفاده از روابط محاسباتی و روش آزمایشگاهی اندازه گیری شد. نتایج نشان میدهد با تغییر در ساختمان بافت، زاویه نخ-های اتصال بین دو جداره کاهش یافته که باعث افزایش مقدار نخ مصرفی و کاهش تخلخل میشود. همچنین به دلیل مساوی بودن درصد تخلخل بر مبنای مقادیر واقعی پارامترها با استفاده از روابط محاسباتی با روش آزمایشگاهی میتوان از روش اندازه گیری بر مبنای مقادیر واقعی پارامترها با استفاده از روابط محاسباتی استفاده نمود.