انسان، غایتی بیکران تبیین نظری و عملی فرمول غایت فی نفسه و بررسی تفسیر نتیجه گرایانه دیوید کامیسکی
محل انتشار: فصلنامه حکمت و فلسفه، دوره: 13، شماره: 51
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 444
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WPH-13-51_002
تاریخ نمایه سازی: 15 اردیبهشت 1397
چکیده مقاله:
انسان غایت فی نفسه است. این دومین صورت بندی کانت از امر مطلق است که در مرحله عمل،کانت بیشترین کارکرد را دارد. مراد از غایت فی نفسه بودن و ابزار نشدن چیست چگونه می توان از فرمول غایت فی نفسه در عمل استفاده کرد این صورت بندی که غایت مدار می نماید چه نسبتی با اخلاق های نتیجه گرا و فایده گرا دارد این ها سه پرسش اساسی است که در این نوشته آنها را پی می گیریم، هرچند موضوع اصلی بحث ما پرسش سوم است. ابتدا ،صورت بندی دوم از امر مطلق را قدری توضیح می دهیم. سپس به اختصار،در خصوص نحوه کاربرد فرمول غایت فی نفسه سخن می گوییم که چه احکام سلبی و ایجابی ای از دل آن بیرون می آید. در مرحله آخر به تفسیری از دیوید کامیسکی اشاره می کنیم که می گوید از دل صورت بندی دوم، می توان اخلاق هنجاری نتیجه گرایانه استخراج کرد. با دقت و تفصیل، این تفسیر؛ یعنی نتیجه گرایی کانت را ارزیابی و نقد می کنیم.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی اکبر احمدی افرمجانی
دانشیار فلسفه، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
کسرا حاتم پوری
دانشجوی دکترای فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی،تهران، ایران