تعیین الگوی دمای سطحی دریای عمان به روش هوش مصنوعی

تغییرات زمانی و مکانی دمای سطحی دریا، نقش مهمی در فعالیت های سیستم جوی، زندگی آبزیان، جریانات دریایی، میزان شوری و دیگرخصوصیات آب دریاها و دریاچه ها دارد. در سال های اخیر استفاده از فن آوری ماهواره ای و علم سنجش از دور، دریافت و تحلیل پارامترهای هواشناسی و اقیانوس شناسی گسترش روز افزون یافته است. روش نقشه های خودسازمانده SOM در واقع گونه ای از شبکه های هوش مصنوعی ANN است که در تشخیص و دسته بندی الگوها کارآمد می باشد. داده های دمای سطحی قسمت های شمالی دریای عمان توسط ماهوارهNOAA ابزارMODIS و با قدرت تفکیک مکانی0/041 درجه، از سایت نوآ 5، به صورت هفتگی و در یک دوره 10 ساله ( 2012- 2003 ) مورد استفاده قرار گرفت. دو نوع چینش دمایی سطحی (شمالی-جنوبی و شرقی- غربی)، یک جبهه دمایی در بخش های میانی، یک نوار سرد در سواحل شمالی (فراجوشی ساحلی) و یک زبانه گرم خروجی از تنگه هرمز تشخیص داده شد. همچنین مشخص گردید که آب های نزدیکبه اقیانوس در فصل تابستان از سال 2003 تا 2012 حدود 3 درجه گرم تر شده اند.