ملاحظات رشته روانشناسی مدرسه در ایران

راه اندازی یک رشته نیازمند مطالعه و توجه به نیازهای جامعه است، چرا که بین دانشگاه و جامعه رابطه ای دوسویه وجود دارد. اخیرا رشته روانشناسی مدرسه مورد توجه دانشگاه های ایران قرار گرفته که سوال هایی را برانگیخته است: تفاوت این رشته با روانشناسی تربیتی و مشاوره چیست؟ اگر رشته ها مبتنی بر ظهور مسائل ایجاد می شوند، چه مجموعه مسائلی در ایران راه اندازی این رشته را ضروری کرده است؟ بایسته ها و ملاحظات این رشته چیست؟ این پژوهش ضمن مرور تاریخچه شکل گیری این رشته و برنامه های درسی موجود در جهان و نظام مسائل موجود در ایران با مطالعه نظام مند و تحلیل مضمون، سوالات را ذیل ابعاد نه گانه اکر (منطق، اهداف و مقاصد، محتوا و سازماندهی، راهبردهای تدریس و یادگیری، فعالیت های یاددهی و یادگیری، گروه بندی دانشجویان، مکان و زمان یادگیری، سنجش و ارزشیابی) پاسخ داده است. نتایج نشان می دهد روانشناسی مدرسه به عنوان یک میان رشته با رویکرد عمومی، مسائل کودکان و نوجوانان، خانواده و فرآیند مدرسه را پوشش می دهد، با تاکید بر کیفیت زندگی دانش آموزان، ابعاد مختلف عاطفی و اجتماعی و فرهنگی را در مرکز توجه قرار داده است و آنها را توانمند می کند تا تغییرات را دنبال کنند و رفاه عمومی خود را افزایش دهند. با توجه به خلاهای موجود در نظام آموزشی ایران این رشته می تواند در جهت فهم و حل مسائل زیست همه جانبه دانش آموزان نقش ایفا کند. اما کارآمدی رشته، نیازمند ملاحظاتی در برنامه درسی است؛ از جمله عبور از چارچوب برنامه درسی رایج، سطح بندی بهینه در مقاطع مختلف، بهبود موقعیت های یادگیری، توجه جدی به کارآموزی و حضور دانشجویان در محیط واقعی.