مزایای آموزش مجازی در آموزش و پرورش برای دانش آموزان

فضای مجازی نتوانسته است زمینه های رشد تربیتی و شخصیتی را برای دانشجویان فراهم کند. فقدان ارتباط چهره به چهره موجب شده دانشجویان نتوانند از استادان و سایر افراد در عرصه دانشگاه تاثیر پذیری اخلاقی داشته باشند با چالش همراه است با وجودی که آموزش مجازی در « تربیت » بنابراین به نظر می رسد فرایند تربیت تخصصی دانشجو، از جنبه ایجاد فضای گسترده اطلاعاتی موفق بوده است، اما در پرورش خصایص والای انسانی نظیر مسوولیت پذیری در برابر جامعه و دیگران، ارتقای روابط میان فردی، ارتقای مهارت های شهروندی و به طور کلی رشد و تحول فردی چندان توانا نیست. خلاقیت: یافته های پژوهش نشان داد آموزش مجازی، زمینه بروز خلاقیت در دانشجو و استاد را در طی فرایند یاد دهی- یادگیری کاهش داده است .فضای مجازی، تجربه گرایی محتاطانه را در یادگیری فراهم می کند که در آن از پاداش ها و عواقب آن نوع تجربه گرایی جسورانه و خلاقانه که فقط در دنیای واقعی و خطرپذیر ممکن است، خبری نیست .در درس های برخط، درگیری بیشتری میان دانشجو و محتوا صورت می گیرد، اما احساس خطرپذیری و پذیرش تایید یا انتقاد دیگران، که محرک تفکر خلاق و نوآور در فرد است، تا حد زیادی کم می شود.