تاثیر بهرهگیری از انرژی نو در کاهش مصرف انرژی در طراحی ساختمانهای پایدار

روند رو به رشد جمعیت کشور در چند دهه اخیر مشکلاتی را در حوزه ساختمان به وجود آورده است که از آن به عنوان بحران طراحی یاد می شود، به همین دلیل در دهه های اخیر ساخت ساختمانهایی با بهره گیری از انرژی نو برای کمک به حل آن مورد توجه قرار گرفته است . همچنین لزوم توجه به صرفه جویی به ویژه صرفه جویی در انرژی های فسیلی ، طراحی و معماری پایدار را به یکی از مهمترین موضوعات تبدیل کرده است . هدف این پژوهش بیان لزوم توجه به سیاست های کشور در مقوله مدیریت انرژی ساختمان و استفاده از انرژی های تجدیدپذیر با در نظر گرفتن ملاحظات زیست محیطی از طریق آشنایی با معیارهای موثر در بهینه سازی مصرف انرژی در ساختمانهای بدون انرژی ایران و کشورهای مختلف ، بررسی شاخص های اصلی در بهینه سازی انرژی است . در این پژوهش که به روش تحلیلی توصیفی به صورت کتابخانه ای می باشد ، ضمن اشنایی با کاربرد انرژی نو به ارائه راهکاری با بهره گیری از انرژی خورشیدی در طراحی ساختمانهای پایدار پرداخته شده است .