مطالعه مقایسه ای ساختار مدیریت شهری در ایران و دانمارک (نمونه موردی: تهران و کپنهاگ)

رشد سریع شهرها و پیشی گرفتن آن از توانایی ها و منابع مدیران شهری، ارائه خدمات شهری مناسب را برای مدیران شهری به یک چالش عظیم تبدیل نموده است و توسعه شهری امروزه در ذهن صاحب نظران شهری، مفهومی پیچیده، مبهم و در عین حال متفاوت است؛ به گونه ای که این ابهام هم در مطالعات اندیشمندان غیر ایرانی و هم در متون و مقالات منتشر شده جامعه شناسان ایران به چشم می خورد و همچنین می دانیم رسیدن به توسعه شهری نیازمند مدیریت شهری است. در واقع رسالت هر مدیریتی، رسیدن به توسعه مطلوب و شناسایی و روشن ساختن ماهیت و معنای مدیریت در شهر هست، که کپنهاگ به این هدف رسیده است از طرف دیگر، وظایف مدیریت کلی بوده و تمام فضایی را که مدیریت شهری میتواند در آن فعالیت کند تعریف نمی کند. بنابراین داشتن روش برای رسیدن به هدف یکی از ضروریات هر تحقیق علمی است. تحقیق حاضر از حیث هدف آن یک تحقیق کاربردی و از حیث نحوه گردآوری داده ها از نوع تطبیقی (غیر تجربی) به شمار می آید و از حیث ارتباط بین متغیرهای تحقیق از نوع تحلیلی و علی است. شیوه اصلی انجام تحقیق تطبیقی- تحلیلی است. تحلیل داده های موجود به چهار صورت (تحلیل ثانوی، تحلیل محتوا، تحلیل تاریخی، تحلیل آماری) هستند؛ روش تحقیق مورد نظر به کار رفته در این پژوهش، روش تحلیل محتواست، که در آن تجربه های صورت گرفته در شهر کپنهاگ دانمارک در حوزه مدیریت شهری و حکمروایی شهری، مورد تجزیه و تحلیل قرار میگیرد و با استفاده از تکنیک های توصیفی- تحلیلی نتایج را استخراج نموده و با بهره گیری از تکنیک های مطالعه تطبیقی برای شرایط و نیازهای جامعه ایرانی و به طور دقیق تر برای شهر تهران مورد استفاده قرار می گیرد.