استفاده از بایندرهای آلی نوین برای کاهش مصرف بنتونیت در گندله سازی سنگ آهن

در گندله سازی از چسب های معدنی و افزودنیهایی استفاده میشود که در عمل به صورت ناخالصی باعث افت عیار آهن میشوند لذا تا حد امکان اتصال دهنده ها و مواد افزودنی در این مرحله باید از نظر مقدار حداقل و از نظر نوع ناخالصی کنترل شده باشد. بنتونیت متداول ترین اتصال دهنده در گندله سازی است و با توجه به منشاء معدنی دارای ناخالصی است. در این مقاله به بررسی کاهش مقدار بنتونیت و جایگزین کردن آن با بایندرهای آلی (KCB KPB KSB) و اثرات آن بر ویژگیهای گندله پرداخته شد. هدف کاهش مقدار بنتونیت در گندله ها بدون افت ویژگی های فیزیکی گندله ها است. در این مقاله آزمایشها در چهار دسته با بنتونیت و سه بایندر آلی با هدف کاهش مصرف بنتونیت و افزایش کیفیت گندله انجام شد. اثر بنتونیت و بایندرهای آلی بر روی عدد دراپ استحکام فشاری گندله خام (GCS) استحکام فشاری گندله سرد (CCS) آنالیز ابعادی تخلخل و احیاپذیری گندله بررسی شد. نتایج جایگزینی بایندرهای آلی با بنتونیت نشان داد مشخصات فیزیکی و متالورژیکی گندله ها نسبت به زمانی که فقط از بنتونیت استفاده می شد موثر بوده است. بهترین نتایج آزمایشها از بین سه بایندر آلی مربوط به بایندر الی KCB بود. بهترین نتایج را با عدد دراپ ۶٫۴ استحکام فشاری گندله خام ۱۵۲۰ گرم بر گندله و استحکام فشاری سرد ۴۳۶ کیلوگرم بر گندله و از نظر ابعادی در وضعیت خوبی قرار داشت.