ساخت عاملی پرسشنامه سبک های دفاعی(DSQ-۴۰) در نمونه های غیربالینی ایرانی

پرسشنامه­ی سبک­های دفاعی۱ توسط باند۲ (۱۹۸۳) و سپس آندروز۳ و همکاران (۱۹۹۳) بر روی نمونه­های بالینی و غیربالینی وارسی­های متعددی را تاکنون پشت سر نهاده است. یکی از موارد مرتبط با این وارسی­ها، تحلیل عاملی می­باشد. براساس نتایج تحقیقات مختلف در کشورهای متعدد، این پرسشنامه در کشورهای متعدد همنوا نبوده و در عین برخورداری از شباهت­ها دارای نوساناتی در نتایج نهائی بوده است. هدف مطالعه­ی فعلی تحلیل عاملی مربوط به پرسشنامه­ی سبک­های دفاعی بر روی نمونه­های دانش­آموزی (n=۶۶۶) و دانشحویی (n=۴۰۱) به منظور کشف تعداد سبک­های دفاعی در آنان می­باشد. نتایج به دست آمده در تحلیل­های عاملی یاد شده در دو گروه به طور مجزا و در کل نمونه (۱۰۶۷ نفر) با توجه به تحلیل عاملی اکتشافی و موازی، بیانگر وجود سه عامل بوده است. گرچه دفاع­های لانه گزیده در هر سبک با داده­های اولیه آندروز و همکاران (۱۹۹۳) و نیز سایر محققان تفاوت­های را دارد اما به طور کلی یافته­های تحقیقی از نتایج این مطالعه حمایت می­کند.