بهینه سازی چندهدفه و مدیریت تخصیص پساب تصفیه شده به منظور آبیاری فضای سبز شهری

مقدمه: تامین آب شرب در بسیاری از شهرها، یکی از معضلات اصلی مدیریت منابع آب می باشد. در این راستا، یکی از مناسب ترین روش ها کاهش استفاده از آب های با کیفیت بالا در آبیاری فضای سبز شهری می باشد. لذا نیاز به مدیریت موثر در بخش مدیریت منابع آب فضای سبز شهری، بیش از پیش احساس می شود. هدف از پژوهش حاضر، بهینه سازی چندهدفه و مدیریت تخصیص پساب تصفیه شده با استفاده از مدل های پویایی سیستم (سیستم داینامیک) به منظور آبیاری فضای سبز کلان شهر شیراز می باشد. روش: عوامل موثر بر تامین منابع آب و آبیاری فضای سبز شهر شیراز، شبیه سازی شده و با توجه به آن، پیش بینی مصارف و منابع در دسترس و بهینه سازی تخصیص، ارائه شده است. هم چنین، در پژوهش حاضر، عوامل موثر در شرایط فعلی و آینده که می تواند بر مدل پیشنهادی تاثیرگذار باشد، مورد توجه قرار گرفته و دو سناریو افزایش بازده آبیاری فضای سبز و استفاده از پساب تصفیه شده اعمال گردیده است. یافته ها: نتایج نشان دادند که افزایش بازده آبیاری از طریق مدیریت انتقال، ذخیره و توزیع آب و هم چنین آبیاری در ساعات مناسب، تاثیر به مراتب بیش تری در مقایسه با استفاده از پساب تصفیه شده خواهد داشت؛ به گونه ای که با افزایش راندمان آبیاری به میزان ۴۰ و ۵۰ درصد به ترتیب مقدار ۱۴ و ۳۹ درصد از کمبودهای آبی برطرف می شود. نتیجه گیری: نتایج شبیه سازی نشان داد که به منظور رسیدن به پایداری سامانه باید ترکیبی از انواع سناریوهای کاهش سرانه مصرف آب فضای سبز، افزایش بازده آبیاری، استفاده از پساب تصفیه شده و فضاهای خشک منظر در توسعه فضاهای شهری مدنظر قرار گیرد.