بررسی و مطالعه مولفه های تاثیر گذار بر جریان هوا به منظور کاهش آلاینده ها در معماری شهرها

آلاینده ها در محیط های شهری به عنوان چالشی بزرگ که سلامتی شهروندان را به مخاطره می اندازد مورد توجه معماران و شهرسازان قرار گرفته است . فعالیت های شهری از قبیل سرمایش و گرمایش ساختمان های به وسیله تهویه مکانیکی ، حمل و نقل شهری و نحوه طراحی ساختمان در بافت شهری تنها بخشی از منابع آلاینده هوا می باشند. از طرف دیگر عدم توجه به استفاده از تهویه طبیعی در محیط شهری می تواند به افزایش آلاینده و ذرات معلق در هوا که بر دستگاه های تنفسی انسان اثر سو میگذارد می توان اشاره کرد. مطالعه حاضر با معرفی آلاینده ها و اثرات آنها به بررسی فاکتورهای تاثیر گذار بر افزایش یا کاهش جریان هوا در مابین ساختمان ها، که سعی بر افزایش جریان هوا به منظور کاهش ذرات ریز و معلق در هوا می پردازد. روش انجام مطالعه کتابخانه ای می باشد و منابع مورد استفاده شامل مقالات و پایان نامه از دیتا بیس های فارسی و انگلیسی زبان برگرفته شده است . نتایج مطالعه نشان می دهد فاکتورهایی چون نسبت ارتفاع ساختمان ها به عرض خیابان (Urban Canopy)، ارتباط و نحوه قرار گیری بلوک های شهری در کنار هم ، شاخص های مورفولوژیکی می توانند تاثیر به سزایی در افزایش یا کاهش آلاینده ها داشته باشند. مطالعه با ارائه راهکارها و پیشنهاداتی چون حفظ ساختمان ها با ارتفاع کمتر در لبه ها، ابعاد بازشوها در ساختمان ها، تراکم فضاهای سبز در محیط شهری تاکید دارد مطالعات بیشتری در این زمینه انجام شود تا منجر به کاهش اثر آلاینده ها گردد.