بررسی تاثیر حمایت سازمانی ادراک شده بر بدبینی سازمانی با میانجی گری سکوت سازمانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر حمایت سازمانی ادراک شده بر بدبینی سازمانی با نقش میانجی سکوت سازمانی انجام شد. این پژوهش از نظر راهبرد اصلی کمی و از نظر تکنیک تحلیلی، توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی معلمان مدارس دولتی منطقه سیلوانا در شهرستان ارومیه در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ به تعداد ۷۵۰ نفر بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای تعداد ۲۵۶ نفر بر اساس جدول مورگان به عنوان نمونه آماری جهت مطالعه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های استاندارد حمایت سازمانی ادراک شده آیزنبرگر و همکاران (۱۹۸۶)، سکوت سازمانی واکولا و بورادوس (۲۰۰۵) و بدبینی سازمانی دین و همکاران (۱۹۹۸) بود. به منظور تعیین روایی ابزار تحقیق، از روش تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد. همچنین پایایی پرسشنامه ها به کمک آلفای کرونباخ به ترتیب برای پرسشنامه حمایت سازمانی ادراک شده ۷۸/۰،بدبینی سازمانی ۸۸/۰ و سکوت سازمانی ۸۵/۰ به دست آمد. داده های پژوهش پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزارهای LISREL ۸.۸, SPSS ۲۴ تحلیل شدند. نتایج نشان داد که حمایت سازمانی ادراک شده بر رفتار سکوت معلمان (۴۳/۰-) اثر مستقیم معکوس و معناداری دارد. حمایت سازمانی ادراک شده بر بدبینی معلمان (۵۱/۰-) اثر مستقیم معکوس و معناداری دارد. اثر مستقیم رفتار سکوت معلمان بر بدبینی معلمان (۳۸/۰) مثبت و معنادار بود. همچنین نتایج بیانگر اثر غیرمستقیم منفی و معنادار حمایت سازمانی ادراک شده بر بدبینی معلمان با نقش میانجی رفتار سکوت معلمان (۱۶/۰-) است.