تعیین اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر بهزیستی روانشناختی و شادکامی زنان خانه دار مراجعه کننده به فرهنگسرای منطقه ۶ تهران

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر بهزیستی روانشناختی و شادکامی زنان خانه دار مراجعه کننده به فرهنگسرای منطقه ۶ تهران انجام پذیرفت. این پژوهش از نوع مطالعات نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروهکنترل باگمارش تصادفی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر متشکل از تمامی زنان خانه دار مراجعه کننده به فرهنگسرای منطقه ۶ تهران در سال ۱۳۹۹ بود. حجم نمونه به تعداد ۳۰ نفر برآورد شد که ۱۵ نفر در گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه کنترل به صورتتصادفی، گمارش شد. روش نمونه گیری در این پژوهش غیرتصادفی و در دسترس بود. پس از اجرای نمونه گیری شرکت کنندگان به سوالات پرسشنامه های بهزیستی روانشناختی ریف((۱۹۹۵ و شادکامی آ((۱۹۸۹ پاسخ دادند. سپس. واقعیت درمانی به صورت گروهی، هفته ا ی یک در ۹ جلسه ی ۹۰دقیقه ای کسفورد صورت گرفت. مجددا ابزار پژوهش به عنوان پس آزمون بر روی آزمودنی ها اجرا شد. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد آموزش واقعیت درمانی گروهی بربهزیستی روانشناختی و شادکامی زنان خانه دار مراجعه کننده به فرهنگسرای منطقه ۶ تهران تاثیر دارد.