تخمین بیشینه، متوسط و کمینه دمای هوای شهر تبریز با استفاده از روشهای هوش مصنوعی
محل انتشار: فصلنامه دانش آب و خاک، دوره: 20، شماره: 3
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 119
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WASO-20-3_007
تاریخ نمایه سازی: 15 اسفند 1401
چکیده مقاله:
تخمین دمای هوای هر منطقه یکی از مسائل مهم در برنامهریزی کشاورزی و نیز مدیریت منابع آب میباشد که بهروشهای مختلفی همچون مدلهای تجربی، نیمه تجربی و هوشمند قابل انجام است. در تحقیق حاضر از سیستم استنتاجعصبی– فازی تطبیقی، شبکههای عصبی مصنوعی و برنامهریزی ژنتیک برای تخمین مقادیر دمای هوا در ایستگاهسینوپتیک شهر تبریز، واقع در شمال غرب ایران استفاده شده است. با توجه به شاخصهای آماری، هر سه مدل با دقتقابل قبولی قادر به تخمین دقیق مقادیر دمای کمینه، متوسط و بیشینه هوا میباشند و با وجود تفاوت جزیی در دقتتخمین و خطای مدلها، سیستم استنتاج عصبی – فازی تطبیقی، شبکههای عصبی مصنوعی و برنامهریزی ژنتیک به-ترتیب در اولویتهای اول تا سوم قرار میگیرند. همچنین راه حلهای صریحی که نشانگر ارتباط بین متغیرهای ورودیو خروجی باشد ، بر مبنای برنامهریزی ژنتیک ارائه گردیده است که ارجحیت برنامهریزی ژنتیک بر دو مدل دیگر را دراین زمینه میرساند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدعلی قربانی
گروه مهندسی آب دانشگاه تبریز
جلال شیری
گروه مهندسی آب دانشگاه تبریز
هانیه کاظمی
گروه مهندسی آب دانشگاه تبریز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :