تحلیل زیباشناختی بازنمایی زن در آثار ادوارد هاپر

ادوارد هاپر از نقاشان واقع گرایی امریکایی قرن بیستم است . نقاشی های هاپر نمایش عمیق از تنهایی ، دور افتادگی از زندگی مدرن هستند. در اکثر آثار او، انسانی تنها در حال تفکر به تصویر کشیده شده است . فیگورهای نقاشی های هاپر عمدتا تنها در محیطی خلوت با پنجرههای بزرگ هستند. زنان در آثار هاپر به گونه ای رفتار می کنند که گویی منتظر کسی هستند. انتظار زن در کنار پنجره و خیره شدن او به خیابان پر از انسانهایی که هرگز او را درک نکردهاند. پنجره در جهان هاپر تنها یک شی نیست ؛ یک دنیای عجیب و پر از حرفهای زنانه است . در این پژوهش ، ویژگی های فرمی و ساختاری آثار هاپر بررسی می شود. این پژوهش از لحاظ ماهیت به صورت توصیفی - تحلیلی است و نمونه گیری به صورت گزینشی است . گردآوری اطلاعات، به صورت کتابخانه ایی صورت گرفته است . این پژوهش نشان می دهد که فرم زن در هر حالت بسیار ساده است و از روش نور و سایه ، به او حجم داده شده است . این نور و سایه ها که روی لباس و اندام زن دیده می شود، نوری است که از بیرون پنجره به داخل تابیده شده است و این موضوع حتی در تعیین رنگ لباس و اندام زن هم دیده می شود. در آثار هاپر،زن یک موجود کاملا آزاد است ، اما به خاطر شرایطی که در آن قرار می گیرد و افرادی که درکنار او هستند، از نظر خود (زن) به یک محدودیت می رسد که این محدودیت برای او یک ترس بزرگ مثل تنها شدن، زشت بودن، طرد شدن، جایگزین شدن و... است .