مقایسه تطبیقی ارتباط زمینه و معماری در آثار سه معمار ایرانی معاصر(هوشنگ سیحون،کامران دیبا و هادی میرمیران)

زمینه گرایی و درک پیام آن ضرورتی در فرایند طراحی پروژه است، به منظور اصلاح و بهبود تعامل با بستر لازم است از مرحله اولیه برنامه دهی معماری در مورد تحقق آن ها در پروژه های امروزی مطالعه گردد. هدف اصلی پژوهش به نحوه ارتباط معماری با زمینه و بررسی در آثار معماران ایرانی معاصر بپردازد. این تحقیق با توجه به ماهیت آن، روش گردآوری اطلاعات، کتابخانه ای کیفی، راهبردی است. پژوهش مورد بررسی قرار گرفته اند. در این مقاله آثار معماران معاصر ایرانی (هوشنگ سیحون، کامران دیبا و هادی میرمیران) با مطالعه مولفه های مربوط به زمینه و ارتباط آن با معماری، در نمونه های موردی(آرامگاه بوعلی سینا، موزه هنرهای معاصر و مجموعه آتی سنتر)، مورد بررسی قرار گرفته و معماری و زمینه در آن با هم مرتبط هستند. بر اساس نتایج تحقیق معماری زمینه گرانه تاکید بر تقلید دارد و نه مانع نوآوری و خلاقیت است. هدف بررسی بین معماری و زمینه است که جنبه های زیبایی شناختی و معنایی در آن اهمیت فراوان دارند.