تجزیه خوشه ای مبتنی بر تجزیه عاملی در ژنوتیپ های شنبلیله (.Trigonella foenum-graecum L)

یکی از عوامل مهم در پیشبرد به نژادی جمعیت های گیاهی، تخمین تنوع ژنتیکی و آگاهی از خویشاوندی ژنتیکی ژنوتیپ هااست. ارزیابی تنوع ژنتیکی ۴۶ ژنوتیپ شنبلیله، در آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار بررسی شد.در تجزیه خوشه ای با داده های استاندارد به روش مربع فاصله اقلیدسی، ژنوتیپ ها در پنج گروه مختلف قرار گرفتند. بیشینه وکمینه عملکرد دانه به ترتیب در ژنوتیپهای گروه ۲ و ۵ مشاهده گردید. تفاوت بین گروه های حاصل از تجزیه خوشه ایبرای همه صفات به استثنای نسبت وزن خشک به وزن تر برگ، نسبت وزن خشک به وزن تر ساقه، نسبت وزن خشک بهوزن تر اندام هوایی و قطر دانه در سطح احتمال یک درصد معنی دار بودند. در تجزیه عاملی ۲۴ متغیر مورد مطالعه به ۶ عاملکاهش یافتند که حدود ۸۱ درصد از تغییرات داده ها را توجیه نمودند. در تجزیه عاملی مهم ترین صفات تعداد ساقه اصلی ووزنتر و خشک برگ تعیین شدند. نتایج تجزیه خوشه ای داده اولیه و داده حاصل از تجزیه عاملی متفاوت بوده است.