فرهنگ خواندن مدارس ابتدایی سنندج: پژوهشی آمیخته

مقدمه: نهادینه شدن رفتار خواندن تحت تأثیر عوامل مختلف است. مقطع ابتدایی یکی از حساس‌ترین مراحل ایجاد مهارت خواندن و به‌کارگیری آن است. فرهنگ خواندن آموزشگاه در سه لایه سطحی، کم عمق و عمیق باید حامی ‌و تقویت‌کننده انگیزه و ایجاد نگرش اهمیت خواندن و کاربرد آن در دانش‌آموزان باشد. اما بررسی عمیق و همه جانبه در زمینه نوع فرهنگ خواندن مدارس در ایران تاکنون مورد توجه قرار نگرفته است. هدف این پژوهش، بررسی چگونگی مدیریت فرهنگ خواندن در مدارس ابتدایی شهر سنندج است. روش‌شناسی: این پژوهش کاربردی که به‌صورت آمیخته درهم تنیده انجام شد، از چند بعد کتابخانه‌های آموزشگاهی مقطع ابتدایی ناحیه یک آموزش و پرورش سنندج را مورد بررسی قرار داد. ابزارهای گردآوری داده‌ها توسط پژوهشگران ساخته شد (چک لیست مشاهده نمادهای محیطی، پرسشنامه بررسی تجارب خواندن دانش‌آموزان، پرسشنامه نگرش مدیران و معلمان درباره خواندن، و سناریوی موقعیت‌های واقعی که معلمان باید پاسخ می‌دادند). یافته‌ها: محیط فیزیکی آموزشگاه از نظر نمادهای خواندن؛ روابط و رفتار معلمان و مدیران و اولیا برای ارائه الگویی که اهمیت خواندن را به دانش‌آموزان القا کند، ضعیف ارزیابی شد. معلمان و مدیران از نظر اهمیت خواندن، باور قوی دارند. اقدام عملی قابل قبول مبتنی بر فعالیت خواندن از سوی معلمان و مدیران ارائه نشد. این نشان‌دهنده ناتوانی در برقرار ارتباط بین لایه پارادایم، و باور با لایه رفتاری فرهنگ است. نتیجه‌گیری: مدارس مورد بررسی به‌صورت آگاهانه و هدفمند فرهنگی را که حامی خواندن باشد، فراهم ننموده‌اند.