تأثیر عوامل حقیقی و پولی بر رشد نقدینگی در اقتصاد ایران (با رویکرد راه گزینی رژیم مارکف MS-VAR )

در تحقیق حاضر به بررسی تأثیر عوامل حقیقی و پولی بر رشد نقدینگی در اقتصاد ایران پرداخته شد. نتایج حاکی از این واقعیت است که نرخ رشد نقدینگی در ایران از یک مدل غیر خطی تبعیت می نماید و با واردن کردن متغیرهای رشد اقتصادی، اشتغال، (بخش حقیقی) تورم و بدهی دولت به بانک مرکزی (بخش پولی) مشاهده گردید که تمامی عوامل فوق تأثیر معنی داری بر رشد نقدینگی در کشور داشته اند. به گونه ای که بالاترین تأثیر بر رشد نقدینگی را در طول دوره مورد بررسی به ترتیب بدهی دولت به بانک مرکزی، تورم، رشد اقتصادی و اشتغال داشته است. از طرفی بر اساس نتایج تحقیق مشخص گردید که تأثیر عوامل پولی بر تورم همواره مثبت و تأثیر عوامل حقیقی عمدتا منفی بوده است . همچنین نتایج حاصل از روش راه گزینی مارکف گویای این واقعیت است که میزان تأثیر متغیرهای فوق بر رشد نقدینگی در رژیم های با نوسان بالا بزرگتر از سایر رژیمها است.