دیویدسن، هابرماس، و ایده اینترسوبژکتیویته
محل انتشار: فصلنامه حکمت و فلسفه، دوره: 15، شماره: 57
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 283
فایل این مقاله در 28 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WPH-15-57_002
تاریخ نمایه سازی: 12 خرداد 1399
چکیده مقاله:
در این مقاله، ابتدا می کوشم توصیف مختصری از مسئله کانونی فلسفه مدرن؛ یعنی نسبت سوژه-ابژه و راه حل های ممکن برای آن ارائه دهم. سپس می کوشم با رهیافت مقایسه ای به توضیح نقاط مشترک راه حل دو فیلسوف معاصر، یعنی دیویدسن و هابرماس، به این مسئله بپردازم. این راه حل که بر ایده اینترسوبژکتیویته تکیه دارد در این حکم خلاصه می شود که رابطه سوژه و ابژه در بستری اینترسوبژکتیو قوام می یابد. نکته مورد تاکید این مقاله این است که هرچند این دو فیلسوف از چارچوب های فلسفی متفاوتی تغذیه می کنند، ولی عملا از جهت نحوه مواجهه اشان با این مسئله همگرایی های زیادی دارند. بدین منظور، هدف این است که وجوه مشترک کار ایشان در چند بعد تحلیل و بررسی می شوند: چرخش زبانی؛ ایده مثلث بندی در برابر جهان های سه گانه؛ مفاهمه/ارتباط به منزله بنیاد زبان؛ عقلانیت مشترک سوژه های زبانی معرفتی: اصل همدلی در برابر ادعاهای اعتبار؛ و درنهایت ظرفیت گفتگوی بیناشخصی برای برقراری ارتباط بین اندیشه ها یا چارچوب های فکری متفاوت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدرضا اسمخانی
گروه مطالعات علم، موسسه حکمت و فلسفه ایران، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :