تاب آوری خبرنگاران و اصحاب رسانه چیست و چگونه توصیف میشود ؟

تاب آوری برای روزنامه نگاران موضوع پر طرفداری برای پژوهشگران بوده است چرا که خبرنگاری بعنوان یک شغل مالامال از هیجان و تنش است 

مطالعات چالش هایی را که روزنامه نگاران با آن روبرو هستند، مانند کار در شرایط استرس زا و خطرناک که منجر به اثرات منفی مانند فرسودگی شغلی و PTSD می شود،مورد توجه قرارداده اند.

با این وجود هنوز شکاف تحقیقات بخش مربوط به مداخلات پیشگیرانه متناسب با بخش روزنامه نگاری موضوعی قابل توجه است.

اگرچه برخی از مطالعات و تحقیقات نقش الگوهای فکری را در ایجاد PTSD در میان روزنامه نگاران مورد بررسی قرار داده است و بر اهمیت ذهنیت سازنده و راه حل محور برای تاب آوری مورد تاکید قرارداده اند.

مشاهدات گواهی میدهد که بسیاری از روزنامه نگاران تحت شرایط استرس زا و گاه خطرناک کار می کنند و مرتبا با رنج ومصیبتهای انسانی روبرو می شوند. در چنین محیطی، مراقبت از خود (خود مراقبتی) برای حفظ سلامت، انگیزه کار و ذهنیت سازنده ضروری است

در قلمرو آموزش تاب آوری، بنظر میرسد بیشتر بر تاب آوری مشاغلی که که موقعیت های بحرانی را مدیریت می کنند، تمرکز شده است و یا اینکه بر اهمیت آموزش برای بهبود رفاه روانی و بهباشی روانشناختی در مشاغل پرخطر تاکیدشده است.

محتمل بتوان گفت که افزایش تاب آوری و راهکارهای مقابله ای و البته خود مراقبتی برای خبرنگاران و اصحاب رسانه بعنوان یک قابلیت و توانایی بنیادی مطرح است .

 چرا که روزنامه نگاران اغلب اوقات پیشتاز حضور در خط مقدم چالش برانگیزترین حوادث طبیعی وغیرطبیعی هستند. هر جا خبری از جنگ، جنایت، تصادف و یا بحرانهای طبیعی باشد،خبرنگاران در صف اول پوشش خبری حاضرند.

روزنامه نگاران به دلیل ماهیت کارشان با چالش های قابل توجهی برای سلامت روان خود مواجه هستند. حجم کاری زیاد، ضرب الاجل های کوتاه، اخبار آسیب زا، آزار و اذیت آنلاین و ناامنی شغلی می تواند منجر به اضطراب، افسردگی، فرسودگی شغلی و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) شود.

مطالعات نشان داده است که بین 80 تا 100 درصد روزنامه نگاران در معرض یک رویداد آسیب زا در حین کار قرار گرفته اند.

 یک نظرسنجی در سال 2022 از کارکنان رسانه های کانادایی نشان داد که 11٪ علائم PTSD و 70٪ از ناراحتی روانی رنج می بردند. روزنامه نگاران زن در مقایسه با روزنامه نگاران مرد بیشتر احتمال دارد که اضطراب، PTSD و افسردگی را تجربه کنند و یا تاب آوری ا«ها به چالش کشیده شود .

سلامت روان و تاب آوری از انجا برای خبرنگاران مهم است که ایشان خود میتوانند در سلامت روان و امنیت اجتماعی موثر باشند.برخی از ابعاد این موضوع را مرور میکنیم :

- ارائه آموزش آگاهی از تروما و حمایت از همتایان برای کارکنان در بخش های مختلف رسانه ای

- ارائه دسترسی رایگان به جلسات درمانی به عنوان بخشی از بسته های رفاهی و مزایای غیر مستمر

- ایجاد کمیته های بهداشت روان برای تهیه منابع و رهنمودها

- ایجاد فضاهای امن مبتنی بر جامعه برای کارکنان برای به اشتراک گذاشتن تجربیات

خاتمه کلام اینکه صنعت رسانه باید سلامت روان را در اولویت قرار دهد و تغییرات اساسی در فرهنگ خود برای حمایت از رفاه خبرنگاران ایجاد کند. پیوستن به این "انقلاب سلامت روان" نیازمند سرمایه گذاری کم و بازدهی قابل توجه دارد .