عوامل بزهکاری و روانشناختی اطفال

 

روانشناسان عوامل گوناگونی را برای بزهکاری اطفال احصا کرده اند . بزهکاری با صفات روانشناختی مختلف و متنوعی همراه است که برخی از آنها عبارتند از هوش کمتر از متوسط ، خلق و خوی پرخاشگرانه و .... روانشناسان ثابت کرده اند که بزهکاران نسبت به یکدیگر افراد به مراتب از عزت نفس پایین تری برخوردار بوده اند .

اگر به گذشته ی اطفال و نوجوانان بزهکار توجه داشته باشیم ، خواهیم دید که اکثر قریب به اتفاق آنها ، به نحوی از انحاء مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند .

در مباحث روانشناختی ، این نظریه در بین قشری از روانشناسان وجود دارد که اگر کودکی که مورد آزار و اذیت قرار گرفته ، فردی برونگرا باشد ، در آینده خود به طرق مختلفی در مقام انتقام برخواهد آمد . همچنین میزان آزار و اذیت و مدت زمان این آزار و اذیت از عوامل موثر ارتکاب بزه در اطفال و نوجوانان است که این عوامل تحت عنوان کودک آزاری بحث مفصل و جداگانه ای را می طلبد که در این مجال نمی گنجد و به توضیح مختصر در مورد آن بسنده کردیم . و اما علت های دیگر دیگر بزهکاری در اطفال : 

از عواملی که سبب افزایش بزهکاری اطفال و نوجوانان می شود ، می توان به مهاجرت از روستا به شهر و مشکلات مربوط به حاشیه نشینی اشاره کرد . 

بعضی از جرم شناسان معتقدند که امروزه مهاجرت های داخلی و همینطور بین المللی ، یکی از دلایل عمده افزایش نرخ بزهکاری مخصوصا در میان نسل اول مهاجران است .

همچنین پیشرفت و گسترش وسائل ارتباط جمعی میتواند از دیگر عوامل بزهکاری باشد . بدین صورت که پخش فیلمهای رزمی و جنگی ، نشان دادن روشهای سرقت و .... هرکدام به نوعی میتواند تاثیراتی منفی بر کودکان بگذارد و در عین حال موجب سوق دادن آنها به ارتکاب بزه های گوناگون گردد .

همانطور که در عالم واقع می توان گفت ، عامل مستقیم و مباشر اصلی این نوع جرائم خود طفل یا نوجوان است و عنصر مادی جرم توسط وی واقع می گردد ، در عین حال در عالم مجازی می توان گفت عوامل دیگری نیز مانند عدم ثبات اجتماعی ، فقر ، خانواده ای از هم گسیخته و ... به عنوان معاونان جرم در وقوع این گونه بزه ها موثر هستند و به طور غیر مستقیم و به وسیله ی تحریک و ترغیب اطفال یا نوجوانان تاثیر خود را بر عمل آنها می گذارد .

در مورد اطفالی که مرتکب جرائم گوناگون می شوند ، باید به این نکته مهم توجه داشت که به دلیل شرایط سنی حساس و ویژه این قشر از افراد جامعه ، نباید عناوینی همچون مجرم یا بزهکار بالفطره را در مورد آنها بکار برد . در واقع برچسب زنی و بکار بردن این عناوین از لحاظ روحی و شخصیتی می تواند تاثیرات زیانباری را بر اطفال داشته باشد .

متاسفانه طبق مطالعاتی که در مورد اطفال بزهکار انجام شده است ، این موضوع مشخص شده که برچسب زنی زیر عنوان مجرم یا نقض کننده قانون به مراتب از سوی خانواده ها بیشتر از نهادهای کیفری انجام میگیرد . به هرحال شایسته است برای ریشه کن شدن مساله بزهکاری اطفال و نوجوانان و پیشگیری از وقوع اینگونه جرائم در آینده و در نهایت رسیدن به جامعه ای مطلوب که نظم و امنیت نسبی و در عین حال عدالت اجتماعی بر آن حاکم باشد ، در اتخاذ روش متناسب با وضعیت کودکان و نوجوانان تلاش شود . زیرا ممکن است برخورد نسنجیده و غیر کارشناسانه، نتیجه معکوس به بار دهد و موجب تشدید وضعیت انحرافی و بزهکاری این قشر از افراد جامعه گردد .

منبع : HelpGuide

علی نجفی توانا

دانش تاج زمان 

شناخت ویژگی های اطفال بزهکار : انتشارات مرکز پژوهشی سازمان زندانها

رقیه خامی زاده سایت دادستانی کل کشور