کنترل حجم باقی مانده معده در بیماران تحت تهویه مکانیکی بستری در بخش مراقبت های ویژه

مقدمه: تغذیه رود های یکی از رای جترین روش های تغذیه در بیماران بدحال بخش های مراقبت ویژه می باشد، که نسبت به تغذیه خارج روده ای ارزان تر و به فیزیولوژیک طبیعی بدن مشابهت بیشتری دارد. هدف از مطالعه، اهمیت کنترل حجم باقی مانده معده در بیماران تحت تهویه مکانیکی بستری در بخش مراقبت ویژه می باشد.موارد و روش ها: این مقاله از نوع مروری بوده و در تدوین آن از جستجوهای اینترنتی در پایگاه های Google ،Science Direct Scholar و SID و مطالعات کتابخانه ای در کتب و مقالات علمی منتشر شده در سال های 2003 تا 2015 استفاده شده است. یافت هها: تاخیر در تخلیه معده یکی از مشکلات شایع در بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه می باشد که می تواند منجر به بروز آسپیراسیون و در نتیجه پنومونی ناشی از ونتیلاتور و سوء تغذیه گردد. برای ارزیابی تحمل تغذی های از روش های مختلفی همچون اندازه گیری حجم باقی مانده معده، شنیدن صداهای روده ای و عکس گرافی استفاده می شود که در این مقاله به راهکارهای پایش حجم باقی مانده معده پرداخته شده است.بحث و نتیجه گیری: از آنجایی که افزایش حجم باقی مانده معده می تواند نشان دهنده تاخیر در تخلیه معده باشد، لذا با کنترل و پایش آن می توان از عوارض ثانویه به تاخیر در تخلیه معده جلوگیری نمود.