مطالعه آزمایشگاهی تاثیر پارامترهای مختلف بر آستانه حرکت آبشکن توده سنگی دافع در شرایط مستغرق

این مقاله به بررسی آزمایشگاهی اثر پارامترهای مختلف هندسی و هیدرولیکی بر سرعت آستانه حرکت سنگدانه های تشکیل دهنده آبشکن دافع پرداخته است. بدین منظور، سرعت آستانه حرکت تک آبشکن توده سنگی دافع به کمک اندازه گیری دبی توسط سرعت سنج الکتورمغناطیسی تعیین گردید. در این مطالعه تک آبشکن توده سنگی با زاویه های قرارگیری 100، 110 و 120 درجه نسبت به راستای عمومی جریان، با اندازه قطر متوسط سنگدانه های 55/3، 1/7 و 11 میلی متر و با درصد استغراق های 2/31، 50 و 7/68 درصد مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که افزایش زاویه قرارگیری آبشکن به میزان 10 درجه، باعث کاهش سرعت آستانه حرکت به میزان متوسط 35/5 درصد می شود. همچنین رفتار سنگدانه ها با توجه به ابعاد آن ها در درصد استغراق های متخلف، متفاوت می باشد. در نهایت براساس آنالیز ابعادی رابطه ای بین سرعت آستانه حرکت، اندازه سنگدانه ها، زاویه استقرار آبشکن و درصد استغراق در شرایط آستانه حرکت ارایه گردید که این رابطه ضمن سادگی دارای دقت مناسبی در برآورد سرعت آستانه حرکت می باشد.