سیاست خارجی ترکیه در قفقاز جنوبی و منافع ایران و روسیه

با به قدرت رسیدن حزب عدالت و توسعه در ترکیه در سال 2002 میلادی، سیاستخارجی این کشور در روابط منطقه ای و فرامنطقه ای دستخوش تغییرات جدی شد. سیاستخارجی ترکیه قبل از 2002یک سیاست خارجی به مراتب غربگرا و تک بعدی بود واین کشور بخش عمده سیاستهای خود را درجهت رابطه با غرب به ویژه ایالات متحده آمریکا و عضویت دراتحادیه اروپا شکل داده بود. اما با رویکار آمدن دولت عدالت وتوسعه، سیاست خارجی ترکیه از یک سیاست تک بعدی تبدیل به یک سیاست خارجی چندبعدی، عملگرا و منافع محور در محیط پیرامونی و جهانی شد. یکی از ابعاد مهم این سیاست خارجی متحول شده، توجه به مناطق پیرامونی و کشورهای همسایه به منظور افزایش نقش و جایگاه ترکیه در این مناطق از جمله قفقاز جنوبی میباشد. این مقاله در صدد است با روشی توصیفی و تحلیلی به بررسی جنبه های سیاست خارجی ترکیه در قفقاز و تقابل منافع آن با دو کشور قدرتمند ایران و روسیه در این منطقه از منظر جغرافیای سیاسی بپردازد. سیاستهای ترکیه در این منطقه در تقابل با منافع ایران و روسیه می باشد و سبب تحدید منافع منطقهای ایران و روسیه شده است. سیوال اصلی مقاله این است که سیاستهای قفقازی ترکیه چه تاثیراتی بر منافع ایران و روسیه گذاشته است که سبب بهوجود آمدن تقابل منافع میان آنها در قفقاز شده است فرضیه مقاله حاضر نیز این است که، سیاستهای ترکیه در قفقاز، به دلیل تاثیرگذاری مستقیم بر منافع منطقه ای ایران و روسیه و تحدید منافع آنها، سبب به وجود آمدن تقابل منافع میان ترکیه با ایران و روسیه در قفقاز جنوبی شده است.