آیا در مقابل بلایای طبیعی آماده‌ایم؟ آمادگی بهداشتی چطور؟

بلایا طبیعی بویژه زلزله یکباره زندگی انسانها را دچار دگرگونی می‌نماید بخصوص اگر آمادگی وجود نداشته باشد، سبب مرگ و میر و یا حداقل باعث مجروحیت انسانها و ایجاد خسارت‌های اقتصادی، اجتماعی و روانی از سوی دیگرمیگردد. هرساله هزاران حوادث و بلایای طبیعی در جهان رخ میدهد وکمتر روزی است که بلایای طبیعی در گوشه و کنار جهان ایجاد نگردد و سبب ایجاد خسارت‌های جانی و مالی نگردد و برخی از این بلایای طبیعی گاهی آنقدر شدیدند که زندگی در بخشی از کره زمین را تحت تأثیر قرار می‌دهند که بطور نمونه پدیده سونامی در جنوب شرق آسیا، کاترینا در امریکا را می‌توان ذکر کرد. کشورما نیز به لحاظ موقعیت جغرافیایی شاهد رخ داد اینگونه حوادث است. بطوریکه آمار و اطلاعات گذشته نشان می‌دهد در ایران طی صد ساله اخیر حدود 10950 زلزله به ثبت رسیده که زلزله سال 69 گیلان ـ زنجان، زلزله سال60 سیرجان، زلزله سال57 طبس از بزرگترین زلزله‌هایی هستند که بیش از 7 درجه در مقیاس ریشتر قدرت داشته‌اند. وخسارات جانی و مالی فراوانی را بر جای گذاشته‌اند. همچنین از حوادث غیر مترقبه دیگر سیل گرگان و ده‌ها حادثه کوچک و بزرگ که طی سال‌های اخیر بوقوع پیوسته را می‌توان نام برد. هریک از این حوادث به تأسیسات زیربنایی منطقه صدماتی را وارد کرده و عموماَ بعد از اینگونه حوادث مشکلات بهداشت محیطی آغاز و یا تشدید می‌گردد. بهم ریختن تأسیسات آبرسانی، شبکه جمع‌آوری فاضلاب، وجود اجساد دام و طیور تلف شده از جمله این مشکلات است که بروز می‌کند. و یا زلزله بم در ایران در 5/10/1382 و زلزله پاکستان (اکتبر2005) می‌باشد که یکی پس از دیگری اتفاق می‌افتند و تنها یک سوال را در ذهن هر یک از ما ایجاد می‌نماید که برای پیشگیری از حوادث مشابه مثلاً در تهران آیا در مقابل اینگونه بلایا آمادگی وجود دارد یا خیر؟ میزان آمادگی بهداشتی چقدر است؟این مقاله به لزوم آمادگی‌های عمومی و همچنین آمادگی‌های بهداشتی در مقابله با بلایای طبیعی از جمله زلزله احتمالی در تهران می‌پردازد.