برنامه ریزی در راستای احیای محیط طبیعی رود دره های شهر تهران بارویکرد توسعه پایدار مطالعه موردی : رود دره - کلکچال و جمشیدیه بااستفاده از مدل (SWOT)

وجه مشترک در میان تمامی تعاریف متعددی که از پایداری و توسعه پایدار ارایه گردیده حفظ محیط زیست انسان به عنوان بستر توسعه است گسترش ناموزون شهرها بدون توجه به توانمندی های محیط های طبیعی، تعادل بین شهر و طبیعت را مختل نموده است . رود- دره های شهری به عنوان یکی از عناصر ساختار اکولوژیکی شهرها می توانند نقش موثری در جهت ایجاد تعادل بین فضای انسان ساخت شهر و طبیعت و ارتباط انسان با طبیعت داشته باشند . شهر تهران با قرار گرفتن در دامنه های جنوبی البرز و وجود رود دره های کوهستانی جاری در بافت شهر دارای شرایط جغرافیایی خاصی است . این رود در ه ها می توانند نقش مؤثری در زمینه تأمین منابع آب شیرین، کریدورهای طبیعی جریان آب و هوا و محیط های زیست مناسب، فضاهای گردشگری و سبز و استقرار فعالیت های خدماتی و تفریحی عمومی ایفا نمایند . بررسی وضع موجود رود در ه های شهر تهران نشان می دهد که این رود در ه ها نه تنها سبب ارتقاء کیفیت محیط زیست نیستند بلکه به دلایل متعدد خود سبب بروز آشفتگی های مختلف شده و موجب تنزل کیفیت زندگی گشته اند مقاله حاضر به بررسی روند برنامه ریزی در راستای احیای محیط طبیعی رود دره ها در شهر تهران پرداخته و به طور موردی به مطالعه رود دره کلکچال و جمشیدیه را به عنوان یک نمونه از این رود- دره ها پرداخته است و با انجام مشاهدات میدانی و بررسی اسناد، بر اساس امکانات و فرصت ها، محدودیت هاو تهدیدات، راهبردهایی در قالب پیشنهادهای اولیه به منظور برنامه ریزی احیای محیط طبیعی رود دره ارائه کرده است . نتایج تحقیق نشان می دهد که تعیین حریم برای رود دره، قانونمند نمودن ساخت و سازها، به حداقل رساندن تهدیدات سیلابی رودخانه توسط راهکارهای مدیریتی، جلوگیری از ترکیب آب های آلوده با آب رود دره، - حفاظت و گسترش پوشش گیاهی، تبدیل محیط رود دره - به مکان زیست پرندگان و محلی مناسب برای مراسمات مختلف و ... می توانند در احیای این رود دره به عنوان یک شریان حیاتی زیست محیطی، تفریحی و خدماتی در بهبود کیفیت زندگی شهروندان تهرانی موثر باشد.