شرحی مختصر بر جدیدترین روش های تحلیلی ریزش واژگونی بلوکی در سطوح شیب دار

ریزش واژگونی به عنوان یکی از ریزشهای رایج در سطوح شیبدار سنگی شناخته شده است. تاکنون این ریزشها علیرغم عمومیت زیاد به دلیل پیچیدگی های تحلیل، کمتر مورد توجه قرار گرفته شده است. با این وجود محققان متعددی با هدف ارائه راهبردی که بتواند به محاسبه ضرایب ایمنی برای این الگوی ریزش بپردازد، به توسعه روشهای مختلفی پرداخته اند که عمده آنها به صورت تحلیلی می باشند. همه این روشها به نحوی با توسعه فرضیات ساده ساز، مواردی از تحلیل را نادیده می گیرند که میتواند بر نتایج بسیار تاثیرگذار باشد. این پژوهش با بررسی اجمالی چندی از جدیدترین کارهای ارائه شده در زمینه ی تحلیل ریزش واژگونی بلوکی و سپس تجزیه و تحلیل این روشها، الگوریتمی تحلیلی را پیشنهاد می دهد که درصورت امکان فرضیات این روشها را برطرف کرده و بتواند نتایج تحلیل را به واقعیت نزدیکتر کند. برای این منظور پیشنهاد اعمال پارامترهای آماری دسته درزهها، به کارگیری روش آنالیز تغییر شکل ناپیوسته و به صورت موضعی، تلفیق روش عددی المان مرزی در الگوریتم مذکور شده است. توسعه این الگوریتم میتواند به محاسبه ضرایب ایمنی معتبرتر و بهینه سازی طراحی نگهداری در این سطوح شیب دار بسیار موثر باشد.