جایگاه اهداف تربیتی در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش

این مقاله متکفل بررسی جایگاه اهداف تربیتی در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش با ابزار کتابخانه و رویکردی توصیفی است. عرصه تعلیم و تربیت و تربیت تمدنی از مهمترین زیر ساخت های تعالی همه جانبه کشور و ابزار جدی برای ارتقای سرمایه انسانی شایسته کشور در عرصه های مختلف است. تحقق آرمان های متعالی انقلاب اسلامی ایران مانند احیای تمدن عظیم اسلامی، حضور سازنده، فعال و پیشرو در میان ملتها و کسب آمادگی برای برقراری عدالت و معنویت در جهان در گرو تربیت انسانهای عالم، متمدن، متقی و آزاده و اخلاقی است. تعلیم و تربیتی تمدنی که تحقق بخش حیات طیبه، جامعه عدل جهانی و تمدن اسلامی ایرانی باشد در پرتو چنین سرمایه انسانی متعالی است که جامعه بشری آمادگی تحقق حکومت جهانی انسان کامل را یافته و در سایه چنین حکومتی ظرفیت و استعدادهای بشر به شکوفایی و کمال خواهد رسید. تحقق همه ی این اهداف در گرو، تحقق سند تحول بنیادین می باشد. به همین دلایل، امروزه نهادهای آموزشی در اکثر کشورهای جهان با مسئله تدوین و اجرای برنامه های راهبردی تحول آفرین دست و پنجه نرم می کنند. از این رو همه مسئولان و دست اندرکاران نظام آموزش و پرورش بر آنند تا سندی پی ریزی کنند که بتواند آنان را هرچه بیشتر به هدف های نظام تعلیم و تربیت نزدیک کند. بنابراین در این پژوهش به بررسی بعدهای تربیتی و اهداف ارائه آن در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش پرداخته شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که نتیجه فرآیند تربیت و تحقق شش ساحت تربیتی در سند تحول بنیادین، آماده شدن افراد جامعه برای تحقق آگاهانه و اختیاری مراتب حیات طیبه در همه ابعاد در مسیر قرب الی االله است که در واقع هدف کلی جریان تربیت را آمادگی متربیان برای تحقق آگاهانه و اختیاری مراتب حیات طیبه در همه ابعاد برشمرد. از آنجا که انسان نقشی اساسی در شکل گیری هویت فردی و جمعی خویش و تشکیل جامعه صالح دارد، لذا لازم است که با درک موقعیت خویش و دیگران و با استناد به اعمال فردی و جمعی مبتنی بر نظام معیار اسلامی، در تحقق هدف کلی تربیت بکوشد.