تخصیص دیروز، باز تخصیص عالمانه امروز، راه های گذار از چالش های آبی ایران

باوجود آنکه کمیابی آب و بحران خش کسالی در ایران مسئله تازهای نیست، اما پیامدهای ناشی از کمبود و عدم دسترسیبه آب کافی در بسیاری از استان های کشور، حتی استان های پرآبی مانند خوزستان (پرآب ترین استان ایران) افکار عمومی را سخت متعجب نموده و آنها را غافلگیر کرده است. درواقع مردم ایران کمبود آب را در زندگی های خود به خوبی احساس کرده اند. با توجه به فقدان و یا محدودیت منابع آبی جدید و گران بودن استحصال آ نها ازلحاظ اقتصادی دروضعیت امروزی ایران، باز تخصیص آب به عنوان راه حلی اساسی برای حل چالش های کنونی بخش آب کشور در قالب بازنگری تخصیص های قبلی متناسب با ظرفیت کنونی منابع آب، رفع نیازهای جدید و جایگزینی برداشت های آبغیرقانونی از محل جابجایی تخصیص های قانونی داده شده ، مورد تاکید و توصیه است. در دنیا هر کشوری برای مدیریت بهتر بهره برداری از منابع آب محدود خودش، از نظام صدور مجوز یا پروانه بهره برداری از آب تبعیت می کند، این سامانه بر پایه نظام تخصیص آب آن کشور عملیات خود را برای صدور مجوز و یا بازبینی و تعدیل آن تنظیم می کند و خود را باآن منطبق می سازد. در این مقاله نیز سعی شده تا مفهومی بنیادین و مهم در ادبیات مدیریت آب کشور، که مفهوم نظام تخصیص و باز تخصیص آب است موردبررسی قرارگرفته و همچنین برخی از چالشها و فرصتهای پیش رو در حوزه منابع آب کشور، بیان شوند .