مطالعه ی روابط عملکرد دانه و اجزای عملکرد در ژنوتیپ های مختلف جو

جو به عنوان یک غله مهم دارای سطح زیر کشت بالا در ایران بوده و انتخاب ژنوتیپ هایی با عملکرد بالا، همواره حائز اهمیت میباشد. عملکردیک، صفت کمی پیچیده است و انتخاب، تنها بر اساس عملکرد مفید نمیباشد، لذا برای پی بردن به ارتباط بین عملکرد دانه با اجزای آن، تجزیه ی همبستگی و آثار مستقیم و غیرمستقیم صفات مختلف موثر بر عملکرد دانه ضرورت پیدا می-کند. به منظور تجزیه همبستگی صفات موثر بر عملکرد و اجزای آن در ۵۰ رقم و لاین جو (ایرانی و خارجی)، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در منطقه آب و هوایی دهلران و در سال زراعی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ اجرا گردید. با توجه به جدول ضرایب همبستگی صفات، عملکرد دانه همبستگی مثبت و معنیداری با عملکرد بیولوژیکی، شاخص برداشت، تعداد دانه در سنبله، تعداد سنبله در مترمربع و وزن هزار دانه بذور جو داشت. بنابراین می توان گفت، ژنوتیپ هایی که عملکرد بیولوژیکی، شاخص برداشت، تعداد دانه در سنبله، تعداد سنبله در مترمربع و وزن هزار دانه بیشتری داشتند، دارای عملکرد دانه بالاتری هستند.