بررسی تاثیر طرحواره های ناسازگار اولیه در پیش بینی اختلال ناخن جویدن

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی نقش طرحوارههای ناسازگار اولیه در پیشبینی اختلال ناخن جویدن بود. روش تحقیق توصیفی-همبستگی بوده و جامعه آماری شامل دانشجویان دوره کارشناسی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب بوده که به روش در دسترس تعداد ۳۳۸ نفر بهعنوان نمونه تعیین شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه استاندارد طرحوارههای ناسازگار اولیه یانگ و چکلیست اختلال ناخن جویدن میلواکی بود. دادهها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (تحلیل رگرسیون خطی به روش همزمان) تحلیل شد. یافتهها نشان داد؛ ۲۳ % درصد از واریانس اختلال پوستکندن به کمک طرحوارههای ناسازگار اولیه قابل تبیین و پیشبینی است. طرحواره بریدگی ۷۳۹/۰، خودگردانی و عملکرد مختل ۲۱۶/۰، دیگر جهتمندی ۲۹۷/۰ و گوش به زنگی به میزان ۳۰۰/۰ بر اختلال ناخن جویدن تاثیر دارند. در این میان طرحواره محدودیت مختل تاثیری بر اختلال ناخن جویدن ندارد.