اثربخشی طرح کیفیت بخشی شیوه های آموزشی بر کاهش آسیب های آموزشی-تحصیلی دانش آموزان

اساس نظام آموزش وپرورش ، تربیت انسان های شایسته و کارآمد است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی طرح کیفیت بخشی شیوه های آموزشی بر کاهش آسیب های آموزشی-تحصیلی دانش آموزان دبستانی مدارس شهر زاهدان انجام شد. این پژوهش به روش شبه تجربی با طرح دو گروه آزمایش و کنترل به همراه پیش آزمون و پس آزمون انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه ی دانش آموزان مدارس ابتدایی شهر زاهدان بود که مدارس ناحیه ۲ به عنوان گروه آزمایش و مدارس ناحیه ۱ به عنوان گروه کنترل قرار گرفت. حجم نمونه از طریق فرمول کوکران و به روش نمونه گیری خوشه ای ۳۸۰ نفر برآورد شد. جهت گردآوری اطلاعات، از پرسشنامه محقق ساخته کیفیت بخشی تدریس استفاده شد که جهت تعیین اعتبار درونی در اختیار چهار نفر از اساتید دانشگاه قرار داده شد و مورد بازبینی قرار گرفت و روایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ بررسی شد. جهت تجزیه وتحلیل داده ها، از آزمون t مستقل و وابسته، تحلیل کوواریانس و آزمون های تعقیبی استفاده شد. نتایج نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل ازنظر کاهش ترس، تنبیه بدنی، توهین و تحقیر تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین در ارتباط با ترس، تنبیه، تکلیف بیش از اندازه، توهین و تحقیر تفاوت معناداری بین دو گروه آزمایش و کنترل با در نظر گرفتن پایه تحصیلی و نوع مدرسه وجود داشت؛ بنابراین به نظر می رسد که مدارس مرکز شهر در پایه های بالاتر جهت ورود به مدارس تیزهوشان و نمونه دولتی از ابزارهای نامناسب استفاده می کنند.