اثربخشی نقاشی بر وسواس و پرخاشگری

پرخاشگری و وسواس، در دوران کودکی به عنوان یکی از مشکلات روانی و اجتماعی مطرحاندکه تاثیرات منفی آنان بر تحول بهنجار کودکان تایید شده است. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی نقاشی بر سلامت روانی دانش آموزان اجرا شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون – پسآزمون با گروه گواه بود. از بین دانش آموزان ۴ دبستان منطقه شش تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲، ۳۰ نفر از دانش آموزانی که به دلیل پرخاش و وسواس به مشاوران مدرسه ارجاع داده شده بودند با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند و به تساوی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابتدا والدین هر دو گروه به سیاهه تجدیدنظر شده نشانگان روان شناختی (Derogatis et al., ۱۹۷۳) پاسخ دادند، سپس گروه آزمایش به مدت ۶ جلسه ۲۵ دقیقهای به انجام نقاشی با موضوعات آزاد پرداختند؛ اما گروه کنترل در معرض هیچ متغیر مداخله کنندهای قرار نگرفت. پس از مداخله نیز مجددا والدین هر دو گروه به سیاهه تجدیدنظر شده نشانگان روان شناختی (Derogatis et al., ۱۹۷۳) پاسخ دادند. به منظور تحلیل داده ها، از آزمون آماری t برای گروه های مستقل استفاده شد. یافتهها نشان دادند سلامت روانی دانش آموزان گروه آزمایش بالاتر از گروه گواه بود؛ بنابراین، می توان نتیجه گرفت که نقاشی می تواند به عنوان یک روش موثر در بهبود سلامت روانی، به ویژه در ابعاد وسواس و پرخاش بهکار گرفته شود.