رابطه اضطراب و هوش اجتماعی دانش آموزان با ویژگی های شخصیت معلمان

پژوهش حاضر با هدف رابطه اضطراب و هوش اجتماعی دانش آموزان با ویژگی های شخصیت معلمان انجام شد. این پژوهش از لحاظ نوع داده ها کمی ازنظر هدف کاربردی و ازنظر روش انجام توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل همه دانش آموزان دوره متوسطه اول ناحیه یک شهر همدان به تعداد ۶۵۵۰ دانش آموز و ۳۵۰ نفر معلم در سال تحصیلی ۱۴۰۱ بود. نمونه آماری بر اساس فرمول فیدل و تاباچنیگ (۲۰۰۷) ۱۰۶ نفر که به لحاظ احتیاط این تعداد به ۱۲۰ نفر افزایش یافت. روش نمونه گیری خوشه ای – چندمرحله ای بود. ابزار پژوهش شامل سه پرسشنامه استاندارد اضطراب بک (۱۹۹۰)، هوش اجتماعی سیلورا، مارتینوسن و دال (۲۰۰۱) و ویژگی های شخصیت مک کری و کاستا (۱۹۹۲) استفاده شد. برای آزمون فرضیه های پژوهش از ضریب همبستگی و رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج نشان داد بین هوش اجتماعی با مولفه های ویژگی های شخصیتی معلمان، رابطه معناداری وجود دارد که با مولفه روان رنجورخویی بصورت معکوس و با مولفه های گشودگی، برون گرایی، سازگاری و وجدان گرایی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین نتایج نشان می دهد که بین اضطراب با مولفه های سازگاری و گشودگی رابطه منفی و معنادار و با مولفه های روان رنجورخویی، وجدان گرایی و برون گرایی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج جدول نشان دهنده رابطه معکوس و معنادار بین هوش اجتماعی و اضطراب است.