اثربخشی آموزش مهارت های زندگی به مادران بر سلامت روانی دانش آموزان

آموزش مهارت های زندگی نقش اساسی در بهداشت روانی ایفا می کند و البته زمانی که در یک مقطع رشدی مناسبی ارائه شود، نقش برجسته تری دارد. هدف از انجام پژوهش، تعیین اثربخشی آموزش مهارت های زندگی به مادران بر سلامت روانی دانش آموزان دختر سال ششم ابتدایی شهر بندرعباس بود. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش، شامل تمامی دانش آموزان دختر سال ششم ابتدایی شهر بندرعباس در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بود. از این جامعه آماری به روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۳۰ دانش آموز انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابتدا از هر دو گروه پیش آزمون به عمل آمد. سپس جلسات مداخله آموزش مهارت های زندگی در ۹ جلسه ۹۰ دقیقه ای که این آموزش ها از کتاب های آموزش مهارت های زندگی (Klinke, ۱۹۸۲) مجموعه مهارت های زندگی سازمان جهانی بهداشت (۲۰۰۵) اقتباس شده بود، روی مادران دانش آموزان گروه آزمایش اعمال گردید. بعد از اتمام جلسات مداخله، از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. ابزار مورداستفاده در این پژوهش پرسشنامه سنجش سلامت عمومی (Goldberg & Hillier, ۱۹۷۹) بود. جهت تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که مداخله آموزش مهارت های زندگی به مادران، به طور معنا داری زیرمقیاس های سلامت روانی را در دانش آموزان گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه بهبود بخشیده است. می توان نتیجه گرفت که آموزش مهارت های زندگی به خانواده ها می تواند به عنوان یک روش مداخله ای موثر در بهبود سلامت روانی دانش آموزان کمک کند. به این ترتیب به ارتقای سطح سلامت خانواده ها و جامعه یاری رساند.