بررسی رفتار خوردگی-خستگی قطعه فولادی ER۱۰۰S-۱ ساخته شده به روش ساخت افزودنی به کمک سیم و قوس

فناوری تولید افزودنی مبتنی بر سیم و قوس، یک روش ساخت مدرن قطعات مکانیکی است که مزایای زیادی برای تولید قطعات کوچک و بزرگ دارا می باشد. معمولا از روش های جوشکاری قوسی با الکترود تنگستنی و گاز محافظ، روش جوشکاری قوسی با الکترود فلزی و گاز محافظ و روش جوشکاری پلاسما جهت تولید قطعات استفاده می شود. عملکرد خوردگی-خستگی قطعات ساخته شده به این روش برای کاربرد در محیط های خورنده مانند دریا هنوز ناشناخته است. این عملکرد از آن جهت دارای اهمیت می باشد که استحکام خستگی این گونه قطعات در محیط خورنده مانند آب دریا، نسبت به محیط های غیر خورنده مانند مجاورت هوا، کاهش می یابد. در این مطالعه، از تکنیک تولید افزودنی مبتنی بر سیم و قوس برای ساخت نمونه از جنس فولاد ER۱۰۰S-۱ استفاده شد و سپس به منظور شناسایی رفتار خوردگی- خستگی، در دو حالت افقی و عمودی تحت شرایط بارگذاری دینامیکی در آب دریا مورد آزمایش قرار گرفت. مکانیزم های رشد ترک و نرخ رشد ترک با توجه به تعداد سیکل های اعمال بار دینامیکی برای نمونه مورد نظر، مورد بررسی قرار گرفت. همچنین نتایج به دست آمده با داده های تجربی موجود در ادبیات مقایسه شدند