بررسی ادبیات عامیانه در آثار داستانی مهدی آذریزدی

یکی از مهمترین جلوه های فرهنگ هر جامعه باورهای عامیانه است که پرداختن به آن اهمیت زیادی دارد و درواقع فرهنگ عامه عناصری را دربرمیگیرد که باورها، اعتقادات، هنر، آداب و رسوم و ادبیات عامیانه یک سرزمین را نشان میدهد. این امر باعث میشود تا نوشته ها و اشعاری که سنتها و فرهنگ یک قوم را در خود جای میدهند نسل به نسل به آیندگان منتقل شوند. در این پژوهش که به روش توصیفی- تحلیلی تدوین شده، ادبیات عامیانه در آثار داستانی مهدی آذریزدی، بررسی و تحلیل شده است. نویسنده در آثار داستانی خود ادبیات عامیانه را که شامل زبان، ترکیبات، لغات و اصطالحات عامه، افسانه و قصه، ضرب المثل، فرهنگ و آداب و رسوم عامیانه را که شامل رقص و موسیقی، آیینها و مراسم که شامل ازدواج، آیین سوگواری، جشنها، توجه به خرافات، پوشش مردم، غذاها و حرفه و شغل است را مورد توجه قرار داده است. دلیل توجه وسیع نویسنده به ادبیات و فرهنگ عامه درواقع تعلیم و آموزش به کودکان بوده است. ترسیم ادبیات عامیانه در آثار داستانی مهدی آذریزدی درواقع آیینه اجتماع ایران در زمان زندگی نویسنده است. احاطه و تسلط وی بر دانشهای عامه زمان خود و کثرت اشارات به باورها، اعتقادات، آداب و رسوم و شیوه های معیشتی مردم، زمینه مساعدی را برای توصیف فرهنگ عامه فراهم آورده که نویسنده با قصد و هدفی مشخص همانند تعلیم و آموزش و گاه به صورت ناآگاهانه این مسائل را ترسیم کرده است.