کنکاشی در «تدابیر»: ضرورت ابهام زدایی و همسویی با فرازهای «افق»

دستیابی به پیشرفت، مستلزب یک طرح و نقشه نظام مند و منسجم است و همه الزامات وبایسته های تدابیر و افق پیشرفت در یک زمان و در یک برهه معین، دارای اولویت و رجحانهم تراز و همسنگ نمی باشند. یک افق قابل تجویز به همه ملت های در جستجوی پیشرفت درمسیر منتخب این است که از انواع داشته ها و سرمایه های مادی و معنوی خود به صورت بهره ور واثربخش با رعایت الزامات زمان و مکان استفاده کنند. مصداق چنین تجویز جهان شمولی برایملت بزرگ ایران می تواند در به صحنه آوردن همه داشته های مادی و معنوی زیست بوم ایران ودین اسلام تعبیر شود. به علاوه، پیشروی به سمت افق ، نیازمند نقشه راه عملیاتی با تنویر وتاریح جزئیات و دقایق است. در این مقاله، با رویکرد انتقادی- ارشادی به روش بارش فکری،با توصیف چالش های اساسی سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت در حوزه تدابیر، موارد نقاص وراهکارهای تقویت آن ارائه شده است. بر اساس این مطالعه، تدابیر الگو به مثابه یک نقشه راهعملیاتی، باید قابل فهم عمومی و نخبگانی بوده و از امکان پذیری اجرا و پایش به سان یک نقشهراه و فرایند گام به گام، برخوردار باشند. با استناد به تجارب اسناد ملی و بخشی پیشین نظیرسند دانشگاه اسلامی و نقشه جامع علمای کشور، حرکات در چارچوب تدابیر الگو، مبهم و نازمانمند و در حد تمناها و آرزوهای دغدغه مندان پیشرفت ایران اسلامی ارزیابی می شد