مدلسازی ویژگیهای فیزیکوشیمیایی، فیزیولوژیکی و میکروبی قارچ دکمه ای تیمار شده با آب فعال شده با سیستم تولیدکننده پلاسمای سرد و یافتن مقادیر بهینه توسط الگوریتم ژنتیک

سودوموناس تولاسی (pseudomonas tolaasii) پاتوژن باکتریایی است که باعث بیماری لکه های قهوهای و فساد قارچ تازه میشود. هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی آب فعال شده با پلاسما (PAW) بر غیرفعالسازی P. tolaasii و کیفیت نگهداری قارچ دکمه ای بود. قارچهای دکمه ای به مدت ۱۰ دقیقه در PAW تولید شده توسط چهار نوع گاز تغذیه کننده پلاسما در زمانهای فعالسازی ۵، ۱۰، ۱۵ و ۲۰ دقیقه غوطه ور شدند که به ترتیب PAW-۵، PAW-۱۰، PAW-۱۵ و PAW-۲۰ نامگذاری شدند. نتایج نشان داد که رشد باکتری توسط تیمار PAW تا ۲۱ روز نگهداری پس از برداشت کنترل شد.کمترین جمعیت باکتریایی-۳.۶-log CFU g ۱ پس از تیمار با PAW-۲۰ تولید شده توسط گاز ترکیبی بخار پراکسید هیدروژن با هوا (H۲O۲-Air) بود که به طور قابل توجهی کمتر از گروه شاهد بود .(۶.۵۷ log CFU g-۱ ) یافته های ارزش رطوبت و سفتی نشان داد که غوطه ور شدن در PAW میتواند نرمی قارچ را به تاخیر بیندازد. علاوه بر این، تیمار با PAW به طور قابل توجهی آنزیم سوپراکسید دیسموتاز (SOD) را افزایش داد و فعالیت آبی (aw) قارچ دکمهای را کاهش داد. نتایج بهینه سازی با الگوریتم ژنتیک نشان داد که غوطه وری ۱۰ دقیقه ای در آب فعال شده توسط تابش ۱۹ دقیقه ای پلاسما با هر چهار نوع گاز تغذیه در روز نخست نگهداری موجب دستیابی به مقادیر بهینه (بیشترین مقدار غیرفعالسازی باکتری، مقدار بیشینه شاخص روشنایی، رطوبت، سفتی، آنزیم SOD و کمترین مقدار تغییرات رنگ و (aw شد. بنابراین، تیمار PAW ممکن است به عنوان یک روش جایگزین برای نگهداری تازه قارچ دکمه ای در نظر گرفته شود.