بهینه سازی عدد کنترل بار خاک (Mstage) در طراحی تونلهای مکانیزه با استفاده از نرم افزار Plaxis و مدل رفتاری HS

در اثر حفاری تونلها و فضاهای زیرزمینی در داخل خاک، چه بهصورت سنتی و چه به صورت مکانیزه و با استفاده از ماشین حفاری پیشرفته، شرایط تنش در زمین تغییر می کند کهالزاما تغییر شکلهایی را به همراه خواهد داشت. به این ترتیب که تاج تونل براثر حفاری، نشست کرده که ممکن است نهایتا به نشست سطح زمین منجر شود و یا در تونل و دهانه آن ریزشهایی صورت گیرد. البته میزان نشست سطح زمین در روشهای پیشرفته حفاری به مراتب بسیار کمتر از روشهای سنتی خواهد بود. این در حالی است که مدلسازی عددی صحیح و دقیق حفاری مکانیزه به وسیله TBM بسیار پیچیدهتر هست به همین دلیل در این تحقیق با استفاده از روش عددی اجزاء محدود نرم افزار Plaxis و در نظر گرفتن مدل رفتاری Hardening Soil به بررسی وضعیت نشست سطح زمین در تونلهای حفاریشده به وسیله TBM و همچنین تعیین Mstage موردنیاز برای مدلسازی تونل در حفاری مکانیزه پرداخته میشود. بدینصورت که ابتدا مدلهایی بهصورت NATM در Plaxis با گامهای ۹ متری مدلسازی و نشست آنها با نشست رابطه تحلیلی قیاس شده و در ادامه رابطه ای بهمنظور تخمین بهترین Mstage برای مدلسازی حفاری مکانیزه در نرم افزار Plaxis ارائه شده است.