عوامل موثر در «انسجام گروهی» و ارتباط آنها با «پرخاشگری» و «افکار خودکشی» در سربازان وظیفه

اهداف. نقش انسجام گروهی در بهبود روحیه و عملکرد نیروهای نظامی در تحقیقات تایید شده است. از سوی دیگر، پرخاشگری و خودکشی در این نیروها به ­خصوص در سربازان وظیفه به دلیل مسلح ­بودن آنان یکی از مشکلات رایج این سازمان ­هاست. البته، پرخاشگری و خودکشی، رخدادی لحظه ای نیستند و از فکر شروع شده و سپس به طرح و نقشه و اجرا می رسند. به­ منظور پیشگیری از پرخاشگری و افکار خودکشی ابتدا باید عوامل باز­دارنده و تسهیل کننده آن را بررسی نمود. هدف از این تحقیق، بررسی عوامل انسجام گروهی و ارتباط آن با پرخاشگری و افکار خودکشی در سربازان وظیفه بود.   روش ­ها. این مطالعه زمینه یابی و کاربردی در کلیه سربازان وظیفه یکی از نیروهای نظامی انجام شد و ۲۳۷ سرباز به روش طبقه ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسش ­نامه انسجام گروهی "سی بلد و کلی"، پرسش ­نامه پرخاشگری "هیوسمان، میلر و زللی" (فرم اصلاح­ شده)، مقیاس افکار خودکشی بک و پرسش ­نامه اطلاعات دموگرافیک محقق­ ساخته بود. یافته ها با ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.   یافته ­ها. میان عوامل انسجام گروهی، پرخاشگری و افکار خودکشی همبستگی معنی ­داری وجود داشت، ولی برای پیش ­بینی از اعتبار لازم برخوردار نبود. بنابراین، مدل خطی در رگرسیون چندمتغیری تحقیق دارای برازش مطلوب نبود. نتیجه ­گیری. عوامل انسجام گروهی در کنترل پرخاشگری و افکار خودکشی در سربازان وظیفه تعیین­ کننده نیستند.