مقایسه سبک زندگی، کیفیت زندگی و سلامت روان کارکنان دو دانشگاه با وابستگی نظامی و غیرنظامی

اهداف: پژوهش های انجام ­شده در بافت نظامی عمدتا بیانگر مسایل روان شناختی هستند که با توجه به اقتضای شغل نظامی ممکن است بروز کند. پژوهش حاضر با هدف مقایسه سبک زندگی، کیفیت زندگی و سلامت روان کارکنان دو دانشگاه با وابستگی نظامی و غیرنظامی انجام شد.   روش­ ها: در این مطالعه توصیفی- مقایسه­ ای که در سال ۱۳۸۷ انجام شد، تعداد ۳۴۴ نفر (۱۳۱ مرد و ۲۱۳ زن) از کارکنان دو دانشگاه شهر تهران به صورت نمونه ­گیری در دسترس انتخاب شدند و با پرسش ­نامه چندمحوری بالینی میلون (MCMI-III) ، نیم­ رخ سبک زندگی ارتقادهنده سلامتی (HPLP II) و فرم کوتاه پرسش­ نامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (WHOQOL-BREF) بررسی شدند. داده ­ها به­ کمک نرم ­افزار SPSS ۱۱.۵ با آزمون­ های آماری توصیفی و آزمون T مستقل تجزیه و تحلیل شدند.   یافته­ ها: در مقایسه میانگین متغیرهای سلامت روان، در اغلب زیرمقیاس ­ها تفاوت معنی­ داری بین دو گروه وجود داشت و میزان سلامت روان در کارکنان دانشگاه نظامی از کارکنان دانشگاه غیرنظامی بیشتر بود. در متغیرهای سبک زندگی و کیفیت زندگی تفاوت میانگین بین دو گروه معنی­ دار نبود. نتیجه ­گیری: سلامت روان کارکنان دانشگاه نظامی در مقایسه با کارکنان دانشگاه غیرنظامی بالاتر است ، ولی در مورد سبک و کیفیت زندگی دو گروه تفاوت معنی­ داری وجود ندارد. بالابودن سلامت روان کارکنان دانشگاه نظامی می­ تواند به­ علت پیاده ­سازی برنامه ­های پیشگیری و ارتقای سلامت روان و نیز امنیت شغلی و فرآیندهای شفاف ارتقای شغلی باشد.