اثرات فراصوت پالسی و ممتد در نواحی اطراف ستون مهره ای بر متغییرهای رفلکس هافمن عضله سه سر ساقی

سابقه و هدف: استفاده از امواج فراصوت و اثرات گرمایی و غیر گرمایی این امواج در درمان های فیزیوتراپی به خصوص در ناحیه کمر سابقه ای طولانی دارد. این پژوهش با هدف بررسی اثرات گرمایی و غیرگرمایی فراصوت بر ریشه های عصبی در ناحیه پاراورتبرال S۲، S۱ بر متغیرهای رفلکس هافمن انجام شده است. مواد و روش ها: در این پژوهش ۱۴ نفر از خانم های سالم۲۰ تا ۳۰ سال شرکت داشتند. هر فرد در طی سه جلسه جداگانه تحت آزمایش با فراصوت پالس و ممتد و پلاسبو قرار می گرفت. در هر جلسه الکترودهای ثبات را جهت ثبت امواج  Mو رفلکس هافمن بر روی عضله تری سپس سوره قرار می دادیم. سپس در ناحیه پاراورتبرال S۲ و S۱ درناحیه ای به وسعت cm۲۶×۴ فراصوت را با پارامترهای زیر اعمال می شد. ۱. فراصوت ممتد با فرکانس MHz۱ و شدتW /cm۲۵/۱ و مدت زمان ۵ دقیقه. ۲. فراصوت پالس با فرکانسMHz ۱ و شدت W/cm۲۱ و مدت زمان ۵ دقیقه.۳. فراصوت پلاسبو با مدت زمان ۵ دقیقه. با دادن تحریک از ناحیه حفره پشت زانو به عصب تیبیال موج M ورفلکس هافمن را در سه مرحله قبل، بلافاصله بعد و ۵ دقیقه بعد از اعمال فراصوت ثبت شد. علاوه بر اندازه گیری دامنه رفلکس هافمن، زمان تاخیری رفلکس و موجM، دامنه موج M و نسبت H/M در هر جلسه اندازه گیری شد. یافته ها: در مقایسه مقادیر به دست آمده با استفاده از آزمون های اندازه گیری های تکراری و تست بن فورنی مشخص گردید که هیچ اختلاف معنی داری در دامنه رفلکس هافمن و نیز شاخصی H/M بین سه گروه آزمایشی فراصوت پالس و ممتد و پلاسبو طی زمان های قبل، بلافاصله بعد و ۵ دقیقه بعد از اعمال فراصوت، وجود ندارد. هم چنین هیچ اختلاف معنی داری در دامنه و زمان تاخیر موج M بین سه گروه آزمایشی دیده نشد. نتیجه گیری: نبودن اختلاف معنی دار در دامنه رفلکس هافمن و شاخص H/M بین سه گروه آزمایشی می تواند بیانگر بی اثر بودن خواص حرارتی و غیرحرارتی فراصوت با دوزهای به کار رفته در این آزمایش بر تحریک پذیری حوضچه نرونی حرکتی باشد. واژه های کلیدی: فراصوت، رفلکس هافمن، پاسخ M