مروری بر کاربرد سلول های بنیادی در طب نظامی

ماهیت جنگ ها در طول زمان با پیشرفت فناوری نظامی و تسلیحات جنگی همواره در حال تغییر است که منجربه الگوی متنوعی از آسیب­ های بافتی شده است. پیشرفت در تجهیزات حفاظت فردی و زره بدن، انتقال سریع از میدان جنگ به مراکز درمانی، بهبود اقدامات احیا، کنترل خونریزی و مدیریت زخم به ­طور قابل توجهی به بقای مجروحین جنگی کمک کرده است. با این حال مصدومین متحمل آسیب­ های بافتی با درجات مختلف می­ شوند که به موجب آن تحت درمان­ های پیچیده و طولانی مدت قرار می­ گیرند. افزایش بروز آسیب های ناشی از ادوات انفجاری در جنگ­ های مدرن، درمان و بهبودی مصدومین را پیچیده تر کرده است که نیاز به شیوه ­های نوین درمانی مبتنی بر سلول­ های بنیادی را در طب نظامی برجسته می کند. سلول­های بنیادی از منابع مختلفی مانند مغز استخوان، بافت چربی، عضله اسکلتی، پوست، بافت ژله­ وارتون و خون بندناف، جفت و مایع آمنیوتیک قابل حصول هستند و با قابلیت خودتجدیدشوندگی، تکثیر و تمایز به سلول های عملکردی بافت ­های مختلف، فعالیت­ های ضد التهابی، پاراکرینی و تعدیل کننده سیستم ایمنی، به عنوان یک رویکرد درمانی امیدبخش در رابطه با بسیاری از آسیب­ های میدان نبرد و عوارض ناشی از آن­ ها مورد توجه قرار گرفته ­اند. تحقیقات اخیر در این زمینه، توسعه روش­ هایی برای کاهش پیامدهای بحرانی در مواجهه با آسیب­ های ناشی از جنگ را نشان می ­دهد. در همین راستا، در این مطالعه علاوه بر تشریح مهمترین آسیب­ های بافتی در جنگ­ های مدرن، پیشرفت­ های اخیر استفاده از سلول های بنیادی برای بازسازی بافت­ های آسیب­ دیده بررسی شده است.