بکارگیری ماتریکس خارج سلولی جهت ترمیم جراحات و ضایعات بافتی ناشی از رزم: یک مطالعه مروری
محل انتشار: مجله طب نظامی، دوره: 24، شماره: 6
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 171
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MILIT-24-6_002
تاریخ نمایه سازی: 12 تیر 1402
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: بکارگیری ماتریکس خارج سلولی (ECM) و داربست های زیستی به دلیل نتایج نویدبخش زمینه جدیدی در ترمیم جراحات بافتی غیرقابل بهبود ایجاد نموده اند. این مواد به جهت زیست سازگار بودن و عوامل محرک رشد یک محیط مناسب برای بقا، تکثیر و تمایز سلول ها فراهم نموده و ترمیم بافتی را تسریع می بخشند. در مطالعه حاضر اهمیت ECM در ترمیم و نوزایی بافت های صدمه دیده بویژه در رزم مورد بررسی قرار گرفت. روش ها: در مطالعه حاضر به منظور دستیابی به اطلاعات لازم از واژگان کلیدی ECM، جراحات جنگی، آسیب های بافتی (مانند پوستی، عضلانی، مغزی-نخاعی، ریوی، احشایی، کلیوی و استخوانی) و ترمیم ضایعات بافتی استفاده گردید. با استفاده از این کلمات در پایگاه های اطلاعاتی معتبر اسکوپوس، پابمد، ساینس دایرکت، ایرانداک، و گوگل اسکالر جستجوی مقالات در بازه زمانی ۲۰۲۲-۲۰۰۲ میلادی انجام شد. در نهایت، مهمترین یافته های این مقالات به صورت یک مقاله مروری روایتی گزارش شد. یافته ها: با توجه به نتایج مطالعات بررسی شده می توان گفت استفاده از ECM حاصل از بافت های مختلف به صورت پودرهای تهیه شده، هیدروژل ها و داربست های زیستی قادر است جراحات و مصدومیت های بافت های مختلف عصبی (مغز و نخاع)، احشایی (کبد و کلیه)، استخوانی، پوستی، عضلانی و ریوی که به دلایل مختلف بویژه در شرایط رزم دچار آسیب شده را ترمیم و بهبود بخشد. نتیجه گیری: استفاده از پتانسیل درمانی بسیار ارزشمند ECM، به عنوان یک روش درمانی مناسب و قابل دسترس برای ترمیم ضایعات و جراحات بافتی، می تواند مصدومیت ها و جراحات غیرقابل ترمیم بویژه در شرایط رزم را تا حدود زیادی بهبود داده و منجربه عملکرد مناسب و حتی طبیعی بافت ها گردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محسن رضائی
گروه فیزیولوژی و فیزیک پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران
محمدتقی محمدی
گروه فیزیولوژی و فیزیک پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :